ความสุข... ^ ^

หลายๆคนอาจไม่เคยเชื่อว่าจะมีสถานที่ใดที่เวลาเดินช้าลง
แต่เมื่อวานเป็นอีกวันที่ฉันสัมผัสได้ว่าที่นี่ เป็นสถานที่ที่ทุกอย่างหยุดนิ่ง
ศิลปากร...ทับแก้ว


13 กันยายน 2551
เป็นอีกหนึ่งวันที่มีความสำคัญกับใครคนหนึ่งอย่างยิ่งยวด
ที่บุคคลท่านนั้นได้กล่าวไว้ว่า ท่านเพิ่งเกิดความรู้สึกอย่างนี้เป็นครั้งแรก ว่าตัวท่านเป็นนางเอก
(แน่นอนว่าท่านไม่ได้แต่งงาน ^ ^)

ผศ.สุรีรัตน์ บุรณวัณณะ อาจารย์อันเป็นที่รักหนึ่งในภาควิชาจิตวิทยาและการแนะแนวของพวกเราได้ครบถึงเวลาเกษียณอายุราชการการทำงาน ที่ท่านบอกว่า สอนที่นี่มาตั้งแต่อายุ 25 ปี (เป็นระยะเวลา 35 ปีถ้วน)


วันนี้เป็นวันที่ทำให้ฉันเชื่อ
ที่อาจารย์ท่านหนึ่งเคยกล่าวกับฉันไว้...
“คนที่เป็นอาจารย์ก็ได้แค่เฝ้ารอวันนี้เท่านั้น นับว่าเป็นรางวัลอันดีที่สุดในอาชีพแล้ว”


ฉันที่เป็นหนึ่งในเสี้ยวของการจัดงานในครั้งนี้ รู้สึกภาคภูมิใจ
ที่ได้สร้างความสุขและแสดงความเคารพให้กับอาจารย์
ก่อนที่ท่านจะได้เดินทางท่องเที่ยวตามที่ท่านชอบ

และนี่คงเป็นอีกหนึ่งในหลายวันที่เราได้เจอพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ที่เราห่างหาย



บางครั้งชีวิตคนเราก็เกิดความสุขได้โดยไม่ต้องอาศัยเงินทองเลยจริงๆ
เพราะเหตุนี้จึงมีงานมากมายที่ฉันเต็มใจทำโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทนเป็นตัวเงิน

edit