totoro in ทับแก้ว...

กลับไปศิลปากร

พา totoro ไปนั่งเล่นหน้าคณะ...ยามติดฝน

นั่งคุยถึงความหลังกับเพื่อน

ผ่านมานานแล้วสินะ

^___^

เพลงตัดพ้อ...

♬ เธอ...อยากรู้ว่าเธอจะเป็นอย่างไร

โลกนั้นคงสวยดี...ในนั้นที่ไม่มีฉัน ♬

...ฉันคงไม่คิดถึงเธอมากนักหรอก...

ถ้าวันเกิดฉันมันไม่มีความฝันผุดขึ้นมาในเวลากลางคืน...

เราก็ทำได้แค่กลืนมันให้หายไปกับความมืด และดำเนินชีวิตต่อไป

เสียงคลื่นและเรื่องรัก

เมื่อวานนั่งอยู่ที่ร้าน "สถานีนมสด" ริมหาดวอนที่บางแสน....

มีนมสด และขนมปังปิ้งที่สวาปามกับเพื่อนอย่างฮาเฮ

จู่ๆ เพลงนี้ก็ดังขึ้นมาประกอบเสียงคลื่น

ทำให้นึกถึงคนที่เคยมาด้วย...

อยากให้เค้าฟังเพลงนี้ ^__^



"ปล่อยมันไปเพราะถึงอย่างไรรักมันก็สวยงาม..."

เลือก คิด ตัดสินใจ...

ณ วันนึงในอนาคต...
อาจจะมีคนที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับเพลงเพลงนี้ได้อีกครั้ง

แต่ตอนนี้...
ฉันมีความสุขกับการอยู่คนเดียว
กรุณาอย่าบังคับฉันเลย

ฉันรู้ดีว่าฉันต้องการอะไรและชอบอะไร
ถ้าสิ่งที่ฉันชอบมันทำให้ฉันทุกข์
ก็ให้ฉันรับความทุกข์นั้นเองเสียเถอะ

เพราะฉันมีความสุขกับการเลือกเอง...

วันนี้ฟังเพลงนี้

ในห้างกลางเมืองที่คนพลุกพล่าน ...

ฉันนั่งกลางแสงแดดสีส้มแบบนั้น

ทำให้แอบหวังลึกๆ ว่า

คนที่เป็น...

"เธอคือที่สุดในดวงใจ"

อาจเดินผ่านมา... แต่ไม่มีทาง

และคงไม่มีทาง "ให้เธอย้อนกลับมาอย่างวันนั้น..."

และ "รักกันอย่างเมื่อวันก่อน..."

(หวังว่าเธอคงมีความสุขดี...)

นิราศงานแต่ง...ตอนที่ 2 "เซเลปออกสื่อ อื้อหือตื่นเต้น!!!"

สวัสดี ผู้อ่าน ทุกทุกท่าน
วันนี้ฉัน คุณผู้ฟัง กลับมาแล้ว
อ่านชื่อเรื่อง คงเดาได้ ว่าไม่แคล้ว
จะมีแวว เรื่องดี มาแบ่งปัน

เพื่อนของเรา ศิลปากร รุ่นสามสาม
ซึ่งมีนาม วรรณกร หรือตาลนั้น
มีแฟนชื่อ เอกเอก เรารู้กัน
แต่ว่ามัน เหนือคาดหมาย เกินเข้าใจ



ยี่สิบสอง มิถุนา ปีห้าสาม
เอกได้ตาม พวกเรา มาช่วยลุ้น
ขอแต่งงาน เพื่อนสาว แบบอบอุ่น
เราโครตลุ้น ผ่านจอ และออนไลน์

แต่ที่ฮา กว่านั้น มันไม่จบ
เพราะเพื่อนตบ ปากรับคำ ไม่ใช่ "ใช่"
แต่เพื่อนสาว ตอบว่า "แต่ง!!!" อ่ะนั่นไง!!!
เหตุไฉน จากอบอุ่น เป็นฮาเฮ

(เชิญชมด้านล่าง)



เวลากาล ผ่านไป เราลืมหรือ?
แต่คำตอบ นั่นคือ เห็นจะไม่
พอเดือนหนึ่ง ปีห้าสี่ เพื่อนจัดไป
คลิปนั้นไง ให้เพื่อนลุ้น กันทั้งคืน

เพื่อนเผยมา นิดนิด เหมือนจะแต่ง
เราก็แรง ต่างเดา ใช่ไม่ใช่
แต่ออมมี่ มาเฉลย ให้หมดไฟ
ใช่ไม่ใช่ ไม่ต้องลุ้น มันบอกแทน (=.. =")

(เชิญชมด้านล่าง)



หลังจากนั้น เราตื่นเต้น กันชิบหาย
ตายเป็นตาย แต่งออกสื่อ เพื่อนทั้งฝูง
เตรียมชุดสี ชมพูฟ้า ตามชักจูง
เราสะดุ้ง เมื่อบ่าวสาว ขออะไีร

เพื่อนเราเอ๋ย พวกเจ้าโปรด เตรียมสิ่งนี้
แว่นดำสิ กันแดด ใส่มาด้วย
นอกจากชุด ราตรีเต็ม ตามอำนวย
อย่าลืมช่วย เป็นเซเลป ทั่วถึงกัน

นอกจากนี้ เธอบอก ช่วยกูหน่อย
คิดรายละเอียด น้อยน้อย เยอะชิบหาย
ทั้งเทียรี่ (ร่า!!!)แบบชุด กูจะตาย (แซวเล่นนะตัว >_<)
ยังไม่วาย กล่องใส่ซอง ช่วยกันทำ



พอถึงวัน 13กุมภา ปีห้าสี่
เราน้องพี่ ศึกษาศาสตร์ ยกขโยง
แสดงความ ยินดี และตีโมง
เพื่อนทั้งโขลง เฮฮา กันพาเพลิน


เราไม่ควร ไล่ชื่อ ใครมาบ้าง
ไม่งั้นต่าง ปวดหัว กันชิบหาย
หลักๆคือ เอกจิต ไม่เว้นวาย
มามากมาย กันเหมือนเดิม ร่วมเฮฮา

มีเรื่องอยาก จะแซว สักนิดหน่อย
พวกเราต่าง ยืนคอย คู่บ่าวสาว
นักข่าวมา เดินสัมภาษณ์ กันเกรียวกราว
หันไปที่ แม่เจ้าสาว เรียกว่า "เพื่อน(เจ้าสาว)" >__< งานนี้เค้า ใหญ่โต จริงนะเธอว์
Prime minister อภิสิทธิ์ ก็มาด้วย
มานำแขก ผู้มีเกียรติ ให้ช่วยอวย-
พร บ่าวสาว ทั้งห้าคู่ น่าปลื้มใจ

แต่ทำไม รูปที่ถ่าย มันทะแม่ง
มันดูแรง เหมือนท่านนั้น กำลังไหว้
ไหว้เจ้าสาว พวกเรา เสียยกใหญ่
เพื่อนกูเจ๋ง รับไหว้ ชื่นตาบาน


ไฮไลท์งาน อย่างที่สอง นั้นคือเค้ก
ตาลและเอก เถียงกันอยู่ ตอนยกมีด
ใครยอมใคร ดูจากรูป ปิดไ่ม่มิด
ข่มสุดฤทธิ์ เพื่อนตู (= =") นั้นมีชัย!!! \(^_^)/

แต่ที่แรง กว่านั้น คือ รูปนี้
ข้างบ่าวสาว แสนดี มีนางหนึ่ง
ยืนดวดเบียร์ ไม่แคร์สื่อ หน้าบึ้งบึ้ง
เราอื้ออึง นั่นเมียน้อย ไว้อาลัย


ไม่ใช่มี แค่คนเดียว ซะเสียด้วย
ดูรูปแล้ว อยากจะม้วย เสียตรงนี้
มีหญิงแท้ และชายลวง อยู่ที่นี่
ผลักเจ้าสาว "อี๋ๆ ไปไกลๆ (ย่ะ!!!)"


ไฮไลท์อย่าง ที่สาม ยังไม่หมด
น่าจะจด ประวัติศาสตร์ จารึกไว้
ทั้งเพื่อนบ่าว และสาว "บูม" อวยชัย
บูมคณะไว้ และบูมสวนฯ เสียงดังจริง

เอ๊ะ...เมื่อไหร่ ไฮไลท์ มันจะหมด
อย่าลืมจด โยนดอกไม้ ในครั้งนี้
เพื่อนๆของ เจ้าสาว แสนดี๊ดี
ใส่แว่นสี ดำดำ ร่วมไว้ลาย!!!



แต่ยังมี สามีภรรยา อีกคู่หนึ่ง
ทำประหนึ่ง เป็นงานแต่ง ครั้งที่สอง
พวกกูขอ ประณาม!!! ดังกึ้งก้อง
ให้เพื่อนท้อง เสียที อยากเจอหลาน 555555+


หลังจากนี้ ไม่ได้มี ไฮไลท์อีก
นอกจากเรา ติดปีก สนุกสนาน
เหมือนประหนึ่ง งานตัวเอง กันทั้งงาน
คนกลับบ้าน กูเดินเล่น จะทำไม!!!


ร่วมถ่ายรูป ราชนิกูล กันกรุบกริบ
หน้าเรียบกริ๊บ ห้ามยิ้ม เสียให้ได้
เชิดเค้าไว้ แล้วพวกเรา ทำทำไม?
ให้รู้ไว้ เรามาเต็ม!!! จงกราบกราน...!!!

ขอจบงาน รื่นเริง เสียเท่านี้
เราน้องพี่ ต่างอวยพร คู่บ่าวสาว
ให้สุขี สโมสร เบิกบาน(เบิก)บาน (555+)
อยากเห็นหลาน พูด "อี_อก" ตามเราไป!!!





ไชโย..........!!!!!

Black Valentine in Bangkok

วันที่ 16 กุมภาพันธ์...

วันที่ ฉันเลิกกับผู้ชาย 2 คนในวันนี้...

แต่ปีนี้...

จะไปฟังเพลงพี่ปอย portrait ที่โสดสโม...

จะไปเศร้ากับเพลงเศร้าชิบหายของโลก...

ใครอยากไปยกมือขึ้น!!!

ไม่งั้นก็เจอกันที่ร้านเน้ออออ

(มีใครอิจฉาอยู่รึเปล่า??? ;-P)

ความรักมันทุกข์นะ...

แกรู้อะไรป่ะ???


ชั้นเกลียดแกไม่ได้


และไม่เคยเกลียดแกจริงๆ...





บางที...ก็แค่


อยากเจอแต่ความสุข และไม่อยากเจอความเสียใจ

ก็เลยหนีห่าง

แค่นั้น!!!

ความคิดถึง...

ความคิดถึง...

เกิดขึ้นเมื่อเราไกลในความรู้สึก

ความคิดถึง...

จะไม่เกิดขึ้นถ้าเราต่างให้ความสำคัญต่อกันมากพอ

ความคิดถึง...

อาจเป็นเรื่องของเราเองฝ่ายเดียว ต่างจากความรักตรงที่มักเป็นเรื่องของคนสองคน

ความคิดถึง...

มักเดินทางช้า บางครั้งอาจช้ามากไปจนคนรับเค้าไม่ต้องการมันอีกแล้ว

ความคิดถึง...

...จึงมักมาผิดเวลา

...ขอให้เราเรียนรู้ที่จะใช้ความคิดถึงให้ถูกเวลา

...ขออย่าให้มันมาเมื่อเวลามัน "สายเกินไป"

สบายดีไหม???

ฉันวนเวียนอยู่ในกับดักในหัวของตัวเองมาหลายวัน
ฉันพยายามลืมความเสียใจ
พยายามลืมความสุขครั้งเก่า
และพยายามเลิกฝัน...

ที่บางที่ไม่ใช่ที่ของฉันมานานแล้ว
ฉันพยายามอยู่กับความจริง
และพยายามอย่างมากที่จะกลบเกลื่อนความรู้สึกเหล่านี้...

วันนี้ฉันเปิดไดอารี่หน้าเก่าขึ้นอ่าน

และพบว่า...ฉันนับจำนวนไม่ได้ว่าฉันเขียนถึงเธอมาแล้วกี่ครั้ง

พวกคุณรู้ไหม? ว่า "ฉัน" ในอดีตเขียนถึงเรื่องๆเดียวกัน
ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ฉันอยากกลับไปเป็น "ฉัน"คนเดิมในอดีตที่มีความสุขกับความรักของเพื่อนได้อย่างเต็มใจ

คำเหล่านั้น...ฉันเคยพูดไว้เมื่อหลายปีที่แล้ว
ในวันนี้...ฉันอยากทำให้ได้อย่างนั้น

แต่ฉันคิดถึงเธอมากเหลือเกินในวันนี้่
และฉันไม่รู้ว่าควรต้องทำยังไง

แค่อยากถามว่าเธอ "สบายดีไหม???"

คำในความทรงจำ

เราไม่ควรนอนดึก...

เพราะ "เครื่องบันทึกความทรงจำ" ของเรามักทำงานในเวลานี้เสมอ

และจะมีบางคำจากเพลงที่สะกิดใจเรา

"เธอได้ยินบ้างไหม ว่าเรารักกันแค่ไหน จนถึงในวันสุดท้าย ที่ไม่มีบทเพลงใดๆเหลืออยู่
เธอได้ยินใช่ไหม อยากให้เธอได้ฟังอีกครั้ง โปรดฟังซ้ำๆ เหมือนไม่มีวันจบ หมดสิ้นเรื่องราว ไม่มีใครปิด บทเพลงชีวิตของเรา"

และเพลงเหล่านั้นยังคงดังอยู่ในใจ

สวัสดีตอนเช้า

กลิ่นกาแฟที่เธอเคยชงยังอบอวลหอมลอยในอากาศ ได้เตือนให้นึกถึงเช้าที่เราพบกัน
หากตอนนี้ มีเธออยู่ด้วยกันกับฉันเหมือนในวันวาน จะเก็บเวลานี้ไว้ให้นานเท่านาน


ฉันแค่คิดถึงเธอ ทุกทีที่ฉันเจอความงดงาม
และอยากรู้เวลานี้เธอเป็นอย่างไร

คิดถึงฉันบ้างไหม.....................

คนดี...

สวัสดีปีใหม่ค่ะทุกท่าน...

ขอให้เราเริ่มปีใหม่นี้ด้วย "ยิ้ม" ด้วยจิตใจที่เป็นสุขและอยาก "ให้" แก่ผู้อื่นอยู่เสมอนะคะ