หวนอดีต...

บางที บางสิ่งในชีวิตที่ผ่านเข้ามา...
เมื่อคิดย้อนกลับไป
ช่วงเวลานั้นมันทุกข์แสนทุกข์นะ

แต่เมื่อเราผ่านมันมาได้
เราจะรู้สึกได้เลยนะ ว่าฉันนี่เข้มแข็งเหมือนกันนะ ^_^

ยังจำได้เลย
15 กุมภาพันธ์ ปี 2008
วันที่เดินออกมาจากห้องสอบ
วันที่เพื่อนเอ่ยปากถามว่า "เป็นอะไรไหมแนน ไหวไหม๊??"
แล้วมันร้องไห้โฮออกมา

วันนั้นมันไม่ไหวเลยนะ
ฉันอาจไม่เคยคิดว่ามันจะมีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้น

มันแย่ถึงขนาดที่...
ฉันต้องสั่งตัวเองว่า ถ้าฉันก้าวเข้ารั้วมหาลัยแล้วฉันต้องลืมให้หมด

เพื่อให้สิ่งที่ตัวเองพยายามมาตลอดมันไม่สูญเปล่า

แต่วันนี้...

เมื่อเวลาผ่านมา

ฉันไม่เคยคิดอยากเปลี่ยนอดีตเลยนะ

ไม่เคยถามซ้ำว่าเพราะอะไร

เพราะความทุกข์นั้นมันทำให้ฉันเห็นคุณค่าของหลายสิ่งมากเลย

และฉันยังเชื่อมาตลอด
ว่ามันจะเป็นกรรมที่เคยทำร่วมกันมา
ไม่ว่ามันจะเป็นกรรมดีหรือร้ายก้อเถอะ
ไม่งั้นฉันคงตัดขาดไปได้นานแล้วล่ะ

ป.ล. ฟังเพลงนี้แล้วนึกถึงเลยนะ
ชอบนะคะ "ขอบคุณ" ของ The begins เนี่ย

...ถ้าหากวันนั้นไม่เจอกับความทุกข์และเสียใจ
นานเท่าไรจะรู้ว่า ถ้าฝนซาแล้วฟ้าสวยงามเพียงใด...