กับแค่กระดาษใบเดียว
ที่ต้องยอมแลกกับการยืนรอเป็นชั่วโมง
การลำบากไปเช่าชุดครุย การไปลองหลายครั้ง แถมยังต้องไปรับชุดเองที่ร้านอีก
การตื่นมาแต่งหน้าทำผมตั้งแต่ตีสองตีสาม
การไปเสียเวลาเดินซ้อมเป็นเวลาหลายๆ วัน ขาดซ้อมไม่ได้ด้วย
การต้องหาคนมาถ่ายรูปให้
ซับเหงื่อต่างน้ำ ร้อนก็ร้อน นั่งก็ไม่ได้ รองเท้าก็กัด
แต่งานรับปริญญานั้น...
มันแลกมาด้วยความสุขของคนรอบข้าง
แลกมาด้วยการเห็นความสำคัญของตัวเราเอง
รู้ว่าเรามีเพื่อนมากแค่ไหน
รู้ว่าเรามีครอบครัวที่ดีมากขนาดไหน
และได้รู้สึกว่าเราไม่ได้เหนื่อยคนเดียว มีคนยอมทำเพื่อเรามากขนาดไหน
แล้วคุณยังรู้สึกว่ามันสูญค่าอยู่รึเปล่าคะ??
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น