ความลับโลกออนไลน์

ฉันไม่ค่อยเข้าใจความคิดบางอย่างของคนในโลกออนไลน์นี้
ฉันไม่อยากตัดสินใจว่าใครถูกหรือผิด แต่ฉันแค่สงสัยมานาน


การที่เราเอาตัวตนบางส่วน พูดคุยกันผ่านตัวหนังสือหรือรูปภาพ
โดยใช้ระบบอินเตอร์เนตเป็นสื่อกลาง
ไม่ว่าจะผ่านเวปใดๆ ก็ตาม


คุณเคยนึกถึงกฎพื้นฐานของโลกใบนี้ไหม?
“เมื่ออะไรก็ตาม อยู่ในอินเตอร์เนตโดยความชอบธรรมของเราแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่เป็นความลับอีกต่อไป”


มีใครหลายคนที่ฉันรู้จัก ลงรูปไว้ให้เพื่อนๆดู (ผ่านระบบอะไรคุณน่าจะรู้กันดี)
แต่เมื่อเพื่อนบางคน ในรูปเหล่านั้นนำรูปไปแบ่งปันให้แก่ผู้อื่นดูอีกทอด
กลับโวยวาย...

“เธอเอารูปไปให้คนอื่นดูทำไม”



อ้าว...อะไรของมึงเนี่ย
สิ่งที่คุณทำ คือการทำให้สิ่งส่วนบุคคลกลายเป็นสิ่งสาธารณะ
แล้วบุคคลที่สามนั้นไม่มีสิทธิ์เห็นมันได้อย่างไร ในเมื่อคุณนำมันมาอยู่ในโลกออนไลน์แล้ว
และบุคคลเหล่านั้นไม่ได้นำความเป็นคุณไปบิดเบือนหรือปู้ยี้ปู้ยำเสียหน่อย


ถ้ามีอะไรที่คุณไม่ต้องการให้ใครเห็น ให้ใครรับรู้
ไม่ต้องนำมันเข้าระบบหรอกค่ะ
เพราะมันเท่ากับว่าคุณยอมรับโดยดุษฎีแล้วว่า...


“ไม่มีอะไรที่เป็นความลับอีกต่อไป...”
ยอมรับมันและใช้มันให้ถูกวิธีเสียเถอะ