How are you?

รักแท้

วันนี้นึกถึงคำๆ นี้ขึ้นมา
"รักแท้"

มีใครคนนึงฟังเพลงๆนี้



แล้วเฝ้าถามฉันว่า...ชาตินี้ฉันจะเจอหรือได้ประสบกับมันบ้างหรือไม่
ฉันเคยตอบไป...คุณได้เจอแน่ๆ ถ้าคุณเชื่อมั่น

แต่เมื่อถึงวันนึง
วันที่มีผู้หญิงคนหนึ่งยินดีมอบรักแท้ให้เค้าอย่างเต็มใจ
ไม่หวังผลตอบแทน
และทำทุกวันให้ดีที่สุดอย่างมีความสุข

วันนั้น...กลับเป็นวันที่เค้าเต็มใจจะละทิ้งรักแท้ที่ผู้หญิงคนเดิมมอบให้เค้า



วันนี้
ฉันสงสัย

สงสัยว่าเค้าจะยังเฝ้าถามหาถึงรักแท้อีกหรือไม่

และไม่รู้ว่าเค้าจะรู้ตัวไหมว่าเค้าได้ทิ้งรักแท้นั้นไป
และคนที่เค้าเคยมอบรักแท้นั้นให้...ได้แต่เฝ้าย้ำและบอกกับตัวเองว่ารักแท้ครั้งนั้นอาจดำรงอยู่แค่ในใจ

เพราะมันเคยทำให้เจ็บปวดแสนสาหัสเพราะว่ามันเป็น "รักแท้" สำหรับเธอ

ที่เก่าที่ฉันยืน

ช่วงเวลาใกล้เที่ยงคืนของชั้นสิบเก้า
แสงไฟจากตึกข้างเคียงทำให้ฉันนอนไม่หลับ

แสงไฟเหล่านี้มันสว่างเท่าเดิม
แต่มันทำให้ฉันรู้สึกเหงา

ช่วงเวลาไม่กี่วินาทีในวันนี้ทำให้ฉันมองเห็นอดีต
มองเห็นตัวเองที่เคยฟูมฟาย
มองเห็นตัวเองที่เคยร้องไห้เสียใจ

แต่ในวันนี้ ในช่วงเวลาที่กรุงเทพแคบลงกว่าที่เคย
ฉันไม่ได้มีแม้กระทั่งหยดน้ำตา

เพื่อนฉันคนนึงพูดไว้
"น่าแปลกนะ...
ใครคนนึงที่เรามีความทรงจำ ใช้ชีวิตร่วมกันมากมาย
วันนี้กลับกลายเป็นได้แค่คนรู้จัก"

เพราะประโยคนี้ของเพื่อนทำให้น้ำตาฉันเกือบไหล

ไม่ใช่เพราะเรื่องที่เคยผ่านมา


แต่ฉันแค่กลัวอนาคตที่เราคาดเดาไม่ได้
แค่กลัวว่ามันอาจเกิดขึ้นอีก

ก็แค่นั้น...

มาตรฐานในการบริการ

วันนี้ทำตัวว่าง...เข้าไปนั่งอ่านกระทู้The Pizza Company ตั้งชื่อให้ลูกค้าว่า jackass ที่เป็นกระทู้แนะนำในห้องก้นครัวของพันธุ์ทิพย์

เรื่องย่อๆก็คือ...
จขกท.ไปซื้อ pizza ในร้าน the pizza company ด้วยบัตรโปรโมชั่นซื้อ 1 แถม 1
ทุกครั้งในการซื้อด้วยบัตรสมาชิกแบบนี้ ทางร้านจะคีย์รหัสมาชิกของลูกค้าแล้วข้อมูลเบื้องต้นในการสมัครสมาชิกจะขึ้นมาให้

แต่ปัญหามันอยู่ตรงข้อมูลสมาชิกนั้นน่ะสิ...
เพราะ database มันขึ้นชื่อลูกค้าว่า jackass (คงไม่ต้องอธิบายอีกล่ะว่ามันแปลว่าอะไร)

จขกท.ก็เข้าไปถามพนักงานว่า ทำไมชื่อเค้าเป็นเช่นนี้
พนักงานในร้านไม่รู้ความหมายของคำๆนี้ แล้วบอกแค่ว่า ข้อมูลมาจากฐานข้อมูลส่วนกลาง

เวลาผ่านไป ...
คนในกระทู้บอกให้ จขกท.ติดตามเรื่อง
เพราะมันถือว่าเป็นการดูถูกลูกค้าอย่างแรง
(เห็นด้วย...)

ไม่มีเหตุผลใดๆที่จะมาแก้ต่างแล้วฟังขึ้นนอกจากคำขอโทษและคำอธิบาย
ทุกคนที่เคยเป็นลูกค้าบริษัทนี้ต้องการแค่นั้น
ต้องการแค่คำขอโทษอย่างจริงใจว่าเราทำผิด

แต่ปรากฎว่ามีบุคคลนิรนามว่ากล่าวถึงเหตุการณ์ที่ร้านสาขาในวันนั้น
ว่ามีการล้อเล่นกันของพนักงานในร้านที่มีคนชื่อ jack แล้วเพื่อนๆเติมคำว่า ass ลงไป...แล้วบังเอิญว่าเอากระดาษแผ่นนั้นไปรับ order

รู้สึกไหมคะว่ามันผิดปกติกว่าการใช้บริการปกติที่เราเคยเจอ??

สุดท้าย มีจดหมายขอโทษมาจากบริษัท อ้างอิงจากเหตุการณ์ของบุคคลนิรนามนั้น
ว่าเกิดจากความผิดพลาดในร้านนั้นจริง...

แต่ในระหว่างที่คนในกระทู้นั่งเฝ้ารอเอาใจช่วย จขกท.
มีคนหลายคนมากล่าวอ้างว่า
เคยใช้บัตรโปรโมชั่นซื้อ 1 แถม 1 นั้นแล้วมีชื่อตัวเองในรหัสลูกค้าว่า jackass เช่นกัน

เอ๊ะ!!!
ถ้างั้น... ก็เท่ากับว่าจดหมายฉบับนั้นเป็นคำโป้ปดที่ผู้บริหารแต่งสรรขึ้นจากเรื่องในกระทู้
แล้วเอามาเป็นสาเหตุเพื่อป้ายความผิดให้กับพนักงานในร้านงั้นเหรอ??

เท่ากับว่า ทุกครั้งที่มีลูกค้ามาใช้บริการโปรโมชั่นนี้ จะต้ัองเป็น jackass ให้บริษัทดูถูกทุกครั้งว่ากูงกที่ต้องการซื้อของลด 50% งั้นเหรอ??

เราไม่มีทางรู้ได้หรอก...ว่าสิ่งเล็กๆเหล่านี้เกิดจากความมักง่ายของใคร
คนไทยชอบมองว่าเรื่องแค่นี้น่าจะยอมกันได้

แต่อย่างที่เคยบอก
เราไม่ได้เสียเงินน้อยนิดเพื่อซื้อความมักง่าย
เพราะมาตรฐานในการรับบริการของเราก็มีอยู่เช่นกัน...

คงไม่มีใครต้องการเดินไปซื้อของแล้วมีคนมาเรียกคุณว่า "อีนังโง่คะ พิซซ่าของคุณได้แล้วค่ะ"

และเสียใจด้วย... ถ้ามันเกิดอะไรกับชั้นแบบนี้ อิชั้นคงไม่ยอมคนนึงล่ะ

...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

ไปรษณียบัตร...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

การไม่ถูกนินทา...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

การเดินกินไอติม...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

ได้นอนเอื่อยริมทะเล...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

ฤดูหนาว...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

ดาวบนฟ้า...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

ความสงบ...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

แรงบันดาลใจ...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

ความไร้เดียงสา...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

ความฝัน...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

รักแท้...ดูเหมือนมันจะหายากขึ้นทุกที

เมื่อเราโตขึ้น ...ดูเหมือนอะไรๆจะ "หายากขึ้นทุกที"
เพราะเราอาจใส่เหตุผลและความรับผิดชอบกับสิ่งรอบตัวมากเกินไป

หรือเพราะอะไรก็ไม่ทราบ
(สุดท้ายก็หาเหตุผลกับมันทุกที...)

Nodame Cantabile

วันนี้น้องสาวนั่งดู Nodame Cantabile...(อีกรอบ)
เลยอยากได้เพลง Onara Taisou ถ้าแปลเป็นภาษาไทยก็คือ บริหารลมทวาร
นั่งค้นๆๆๆ ใน google เจอล่ะ ...
ได้เนื้อเพลงมาด้วย เลยเอาไปใส่ google translate
ได้มาดังข้างล่าง

Nodame Cantabile (Ueno Juri) - Onara Taisou

Lyric: Ninomiya Tomoko, Noda Megumi, Poo Tarou
Music: Noda Megumi
Artist: Ueno Juri

のだめカンタービレ(上野樹里) - おなら体操

作詞：二ノ宮知子, 野田恵, poo太郎
作曲：野田恵

皆　集まれ
おなら体操の時間だよ
おなら体操　おー
さん　はい
元気に出そう　いい音出そう
ど　れ　み　ふぁ　ぶぶぶ　わーん
大きくだって　小さくだって
どうせい同じおならだもん
手は腰にさぁ　行くぞ　へーへーぶー
皆で出そう　笑って出そう
ど　れ　み　ふぁ　ぶぶぶ　わーん
父さんだって　母さんだって　皆同じおならだもん
空高く　さぁ　行くぞ
へーへーぶー
何だか出そう　もうすぐ出そう
ど　れ　み　ふぁ　ぶぶぶ　わーん
元気なおなら　可愛いおなら
今度はどんなの出るんだろう
それ皆でさぁ行くぞ
へーへーぶー 出た

Everybody Union
It's time for gymnastics fart.
Oh fart gymnastics
Yes,
That sounds good to come out well so
A samurai warrior is expected degree of non-military gah!
Too big, too small
It's the same fart homosexual
Now go back out to boo Wow Wow!
I keep smiling at everyone out
A samurai warrior is expected degree of non-military gah!
Mom Dad I fart it's all the same!
Now go into the sky!
Wow Wow boo
Somehow, it's almost keep up
A samurai warrior is expected degree of non-military gah!
How cute a fart fart
What's out?
Now we'll get it
Wow Wow was boo

เป็น series อีกเรื่องนึงที่โครตญี่ปุ่น แต่เนื้อเรื่องเกี่ยวกับดนตรีคลาสสิค...แนะนำให้ดูนะจ๊ะ

ภาพแทนคำตอบ...

ถึงแม้ว่าข่าวสารในเมืองไทยตอนนี้จะไม่เคยพูดตรงกันเลย...
แต่ก็อย่างที่รู้ๆกัน...
ว่าภาพหนึ่งภาพสามารถแทนคำฉ้อฉลได้มากกว่าสิ่งไหนๆ

อย่างที่ฉันเคยพูดหลายครั้ง
ไม่มีใครที่จะสามารถทำร้ายชีวิตใครได้ ถึงแม้ว่าจะมีเหตุผลมากแค่ไหนก็ตาม

แล้วถ้ายิ่งเป็นเหตุผลของประโยชน์ส่วนตนด้วยแล้ว
มันคงไม่มีอะไรที่จะเป็นข้ออ้างได้อีก

ฉันคงไม่ขออวดฉลาดจะมาวิพากษ์อะไรอีก
นอกจากเอารูปภาพมาตอบแทนคำถามที่เกิดขึ้นและตอกย้ำให้เราได้รับสารที่ตรงกัน

เห่อ...น้องหอม

ชีวิตนี้...อิชั้นเพิ่งเคยซื้อตุ๊กตาตัวแรกในชีวิตให้กับตัวเอง
เป็นตุ๊กตาที่ไปบังเอิญเดินเล่นอยู่ที่พารากอนแล้วพบว่าเป็นตุ๊กตาที่ยิ่งจับจะยิ่งมีกลิ่นหอม
ยิ่งรู้ว่าเป็นกลิ่นวนิลลา...

กุลนันท์จึงตกหลุมทันที


เมื่อวันก่อนจึงไปสอยมากับเพื่อนๆคนละตัว

แล้วตั้งชื่อว่า

"น้องหอม"
(สร้างสรรค์มาก......)

ขอจบการเห่อแบบสั้นๆแต่เพียงเท่านี้...

- -"

ป.ล.ลืมบอกไป...เมื่อจับน้องหอมยืนจะเป็นรูปโคนไอติมนะจ๊ะ
^ ^

ความลับโลกออนไลน์

ฉันไม่ค่อยเข้าใจความคิดบางอย่างของคนในโลกออนไลน์นี้
ฉันไม่อยากตัดสินใจว่าใครถูกหรือผิด แต่ฉันแค่สงสัยมานาน


การที่เราเอาตัวตนบางส่วน พูดคุยกันผ่านตัวหนังสือหรือรูปภาพ
โดยใช้ระบบอินเตอร์เนตเป็นสื่อกลาง
ไม่ว่าจะผ่านเวปใดๆ ก็ตาม


คุณเคยนึกถึงกฎพื้นฐานของโลกใบนี้ไหม?
“เมื่ออะไรก็ตาม อยู่ในอินเตอร์เนตโดยความชอบธรรมของเราแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่เป็นความลับอีกต่อไป”


มีใครหลายคนที่ฉันรู้จัก ลงรูปไว้ให้เพื่อนๆดู (ผ่านระบบอะไรคุณน่าจะรู้กันดี)
แต่เมื่อเพื่อนบางคน ในรูปเหล่านั้นนำรูปไปแบ่งปันให้แก่ผู้อื่นดูอีกทอด
กลับโวยวาย...

“เธอเอารูปไปให้คนอื่นดูทำไม”



อ้าว...อะไรของมึงเนี่ย
สิ่งที่คุณทำ คือการทำให้สิ่งส่วนบุคคลกลายเป็นสิ่งสาธารณะ
แล้วบุคคลที่สามนั้นไม่มีสิทธิ์เห็นมันได้อย่างไร ในเมื่อคุณนำมันมาอยู่ในโลกออนไลน์แล้ว
และบุคคลเหล่านั้นไม่ได้นำความเป็นคุณไปบิดเบือนหรือปู้ยี้ปู้ยำเสียหน่อย


ถ้ามีอะไรที่คุณไม่ต้องการให้ใครเห็น ให้ใครรับรู้
ไม่ต้องนำมันเข้าระบบหรอกค่ะ
เพราะมันเท่ากับว่าคุณยอมรับโดยดุษฎีแล้วว่า...


“ไม่มีอะไรที่เป็นความลับอีกต่อไป...”
ยอมรับมันและใช้มันให้ถูกวิธีเสียเถอะ