เท่ากัน

ในโลกนี้ "ความเท่าเทียม" มีอยู่แค่ในทฤษฎ๊เท่านั้น
ไม่มีทางที่ใครต่อใครจะได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการเป็น 50/50 อย่างถ่องแท้
ถึงแม้จะบอกว่า เราสามารถ win-win กันได้ทั้งสองฝ่าย
แต่สุดท้าย สิ่งนี้เป็นได้แอค่ความรู้สึกพึงพอใจมากกันทั้งสองฝ่ายเท่านั้น ไม่ได้เท่ากันแต่อย่างใด

ไม่เว้นแม้กระทั่ง ... ความรัก...



ไม่ใครก็ใครคงเคยรู้สึกว่าตนเอง "ได้รับ-มากกว่า" หรือ "ได้ให้-มากกว่า"
ทุกคนคงต้องเคยกังวลว่า "สิ่งที่เค้าแสดงออก ทำไมเหมือนเค้าดูไม่รักฉันเลย" ...
หรือไม่ก็ "ฉันทำอะไรให้เค้าน้อยไปหรือเปล่านะ เค้าจะรู้หรือไม่ว่าฉันรักเค้า"

นี่ล่ะ... ความไม่เท่าเทียม



ถ้าฉันเลือกได้... ในเรื่องความรัก...
ฉันคงเลือกปฏิบัติอย่างการ "ได้ให้-มากกว่า"
จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจภายหลัง...


และฉันไม่เคยรู้สึกว่าฉันมีสิ่งที่ยังไม่ได้ทำและติดค้างอยู่ในใจ
นอกจากฉันจะทำปัจจุบันให้ "มากขึ้น" ไปเรื่อยๆ
และกับ "ทุกๆคน"

วันเกิด

ช่วงเดือนกรกฎาคม เป็นช่วงเดือนที่เป็นวันเกิดเพื่อนหลายคนมาก...
บ้างจำได้ บ้างลืม...(ขออภัยอย่างสูง T-T)

รูปข้างบนจึงเป็นรูปที่ใช้ทำการ์ด เพื่อส่งให้เพื่อนไป surprise ที่ทำงานและที่บ้าน...

มานั่งนึกๆดู...มีหลายครั้งเหมือนกันที่เพื่อนหลายคน surprise วันเกิดให้ตัวเรา
แต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยใส่ใจกับวันเกิดตัวเองและวันเกิดเพื่อนเท่าไหร่
หรือแม้กระทั่งคนในครอบครัวก็ยังจำวันเกิดไม่ค่อยได้ (ติดนิสัยพ่อมาเห็นๆ)

เลยนั่งนึกต่อไป...มีของขวัญวันเกิดจากหลายคนเหมือนกันที่ได้รับมา
แต่นึกไม่ค่อยออก
(แต่ไม่เคยได้รับตุ๊กตาเป็นของขวัญวันเกิดเลยแฮะ...ก็ทั้งชีวิตเคยได้ตุ๊กตาเป็นของขวัญแค่สองตัวนี่หว่า)

ส่วนใหญ่ตอนเด็กๆ ครอบครัวก็จะมีการฉลองด้วยของกินกันซะมากกว่า นอกนั้นก็ให้เงินเอาไว้ซื้อของที่ตัวเองอยากได้

สิ่งที่ได้รับมากที่สุดแล้วจะรู้สึกผิดเสมอที่ไม่ค่อยได้ให้ใครคืนกลับไปนั่นคือ SMS นั่นเอง

มาดูตัวอย่างกันดีกว่า...

"สุขสันต์วันกุลนันท์เกิด
ขอให้ความคิดบรรเจิดบังเกิดผล
ขอให้ไม่แห้วแถมมีให้เลือกเป็นสิบคน (แบ่งเพื่อนด้วย555)
ขอให้สอนคอมพีฯอีกหนผ่านหมดเอย...สาธุ!!Fighting!
ซารางเฮนะจ๊ะเพื่อนรัก" น่าจะเดาได้ง่ายๆว่าใคร...ออมมี่นั่นเอง

"happy birthday i hope your life so bright strong and self confident alway love you" นี่ก็น่าจะเดาได้ง่าย...ข้าวนั่นเอง

มันอาจจะเป็นข้ออ้างโง่ๆ ที่บอกว่าแนนคงหวังให้ทุกๆคนมีความสุขในทุกๆวัน ถึงแม้จะไม่ใช่วันเกิด
ขออภัยที่บางครั้งอาจไม่มีคำอวยพรให้ใครในวันสำคัญ
แต่เชื่อเถอะ แนนหวังเสมอที่อยากให้ทุกๆคนมีความสุขจริงๆ

และสิ่งที่ไม่เคยจะโกหกเลยสักครั้ง คือ ถ้าใครเกิดความทุกข์แล้วคิดว่าแนนช่วยได้ขอให้บอกได้เสมอ
นี่คงเป็นสิ่งที่กุลนันท์ทำได้...แค่เท่านั้น

Lost In Paradise

ใครนึกออกช่วยบอกที...
ว่าก่อนหน้านี้เคยฟังเพลงนี้ที่ไหน ?

(ตัวเองยังจำไม่ได้แล้วใครมันจะจำให้ได้ฟะ!!!)

ป.ล. ใครมีเพื่อน ญาติ หรือตนเองทำธุรกิจเป็นผู้ประกอบกิจการ
ขอความช่วยเหลือหน่อยสิ อยากให้ช่วยทำแบบสอบถามชุด try out ให้หน่อยอ่ะค่ะ
จะขอบพระคุณอย่างสูง

อยากหลับตา

ความรู้สึกคิดถึงและอยากเจอใครสักคน
มันจะมีความสุขเมื่อเราได้แค่โทรไปหาหรือได้เจอคนคนนั้นจริงๆ

แต่ถ้าสิ่งเหล่านั้นไม่ได้ถูกตอบสนอง
ด้วยเหตุจำเป็นบางอย่าง เช่น
คนคนนั้นไม่ว่าง ไม่มีเวลาคุยด้วย
หรือเราโทรไปหาไม่ได้
มันคงทุกข์แสนสาหัส

เราคงทำได้แค่นึกถึง ระลึกถึง พูดถึงหรือคิดถึง

คงจะบรรเทาทุกข์ได้บ้าง ไม่มากก็น้อย...


ป.ล. ทุกครั้งที่เราตื่นจากฝันที่ดีแสนดี เราคงไม่ต้องการพบความจริงที่ว่าความฝันนั้นมันไม่มีทางเป็นจริงอีกแล้ว
ไม่ว่าความฝันนั้นจะกระจ่างชัดไปอีกนานแค่ไหนก็ตาม

วุ่นวาย...

อืม...รู้สึกช่วงนี้ยุ่งรุนแรง
ทั้งเทศกาลรับปริญญา (ศิลปากร จุฬา ธรรมศาสตร์ เกษตรศาสตร์)ซึ่งน่าจะไปหมด...(ขอสารภาพว่าลืมมหิดลทั้งๆที่ตั้งใจไว้แล้ว)
เมื่อ 2 วันก่อน น้องชายบวช ตอนนี้เป็นพระล่ะ
วันนี้ไปงานศพญาติมา
แถมยังมีงาน thesis และงานอื่นๆที่พยายามเร่งให้ตัวเองทำให้เสร็จอีกนะ

แต่ก็
มีงานทำดีกว่าไม่มีอะไรทำนะ
^^

แล้วก้อ เอารูปมาให้ดู...รู้สึกว่าน่าจะเป็นอีกรูปที่ครอบครัวมีความสุขดี



ป.ล. ไม่ชอบความรู้สึกแย่ที่เกิดจากความคิดที่ว่า ถูกใครสักคนหนีหน้าเลย
มันเหมือนตัวเราเป็นตัวน่ารังเกียจ น่าขยะแขยงยังไงไม่รู้สิ
ขอบใจนะ ที่ทำให้เกิดความรู้สึกแบบนี้เป็นครั้งแรก

เพลงเศร้า...

ลองเปิดฟังไล่ไปทีละเพลง...
เศร้าชะมัด...
น้ำตาไหลในรถเมล์อีกล่ะ...

totoro dolls

วันนี้ search ใน google
เจอ http://nuffy90.spaces.live.com ลงรูปไว้

น่ารัก!!!

เมื่อไหร่จะได้ไปเยือน studio ghibli museum ที่ญี่ปุ่นว้า...
เจ๊จะกวาดมาให้หมดเลย

ลองไปหาดูแถวนี้ก่อนดีกว่า...
^^

ข่าวการเมืองที่ฮาที่สุดในรอบปี...

เว็บสภาฯ ถูกแฮ็ก เปลี่ยนรูป ปู่ชัย เป็นตัวเงินตัวทอง

เมื่อเย็นวันนี้ (8 กรกฎาคม) ที่ผ่านมา ได้มีแฮกเกอร์มือดีเข้าไปแฮกในเว็บไซต์ของรัฐสภา (www.parliament.go.th) ในส่วนข้อมูลประวัติของนายชัย ชิดชอบ ประธานรัฐสภาและประธาน สภาผู้แทนราษฎร โดยได้เปลี่ยนรูปนายชัยเป็นรูปตัวเงินตัวทอง โดยมีการโพสต์นานประมาณ 10 นาที ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะตรวจพบและแก้ไขจนเรียบร้อย

ด้าน นายพิทูร พุ่มหิรัญ เลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร กล่าวว่า ได้รับรายงานจากเจ้าหน้าที่ระบบคอมพิวเตอร์ของสภา ตั้งแต่เย็นวันที่ 8 กรกฎาคมจึงได้สั่งการไปยังเจ้าหน้าที่ควบคุมระบบให้แก้ไขและป้องกันแล้ว และให้ตรวจสอบต้นตอที่มาที่ไปเป็นอย่างไร แต่ต้องยอมรับว่าการที่บุคคลภายนอกจะเข้ามาแฮกข้อมูลของรัฐสภานั้นทำได้ง่าย โดยป้องกันยากและไม่แน่ใจว่าจะมีวิธีป้องกันตลอดเวลาได้ แต่คงต้องหารือกับผู้เชี่ยวชาญระบบคอมพิวเตอร์ ทั้งกระทรวงเทคโนโลยีและสารสนเทศ ที่มีผู้บริหารเป็นบอร์ดของรัฐสภา รวมทั้งสมาชิกที่มีความเชี่ยวชาญและศึกษาเรื่องระบบคอมพิวเตอร์โดยตรง เช่น นายวราวุธ ศิลปอาชา ส.ส.สุพรรณบุรี พรรคชาติไทย และนายอภิวัฒน์ เงินหมื่น ส.ส.อำนาจเจริญ พรรคประชาธิปัตย์ เพื่อร่วมกันหาทางป้องกันแก้ไขปัญหา

ขณะที่นายชัย ชิดชอบ ประธานรัฐสภาและประธานสภาผู้แทนราษฎรกล่าวว่า ได้รับรายงานแล้วแต่ยังไม่เห็นภาพ ยังนึกสงสัยอยู่ว่าทำไมเขาไม่เอารูปกะโหลกใส่เข้าไป ทำไมต้องเอารูปตัวเงินตัวทองมาใส่ แต่ในฐานะที่เราเป็น ส.ส. ก็ต้องคิดว่า เป็นตัวแทนของชาวบ้านก็ต้องถูกตรวจสอบได้ เมื่อถามว่าจะให้เจ้าหน้าที่เกี่ยวข้องตรวจสอบหาคนทำหรือไม่ นายชัยตอบว่า ถ้าจะกรุณาก็ยินดี แต่สำหรับสถานการณ์การเมืองในขณะนี้ มันเป็นไปตามธรรมชาติ ดวงเมืองมาอย่างนี้มันก็ต้องเป็นไปอย่างนี้

ส่วน นายมั่น พัทธโนทัย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ไอซีที) กล่าวว่า จากที่ได้รับทราบว่า มีคนนำตัวเงินตัวทอง ไปโพสต์บนหน้าของนายชัย ชิดชอบ ประธานสภาผู้แทนราษฎร บนเว็บไซต์ของรัฐสภานั้น ได้สั่งดำเนินการลบภาพดังกล่าวทิ้งทันที โดยใช้อำนาจตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดทางคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 และให้เจ้าหน้าที่มารายงานผลให้ทราบในวันเดียวกันนี้ ขณะเดียวกันกระทรวงไอซีทีก็ได้ติดตามเรื่องดังกล่าวอย่างใกล้ชิด เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก

ตลกเหลือเกิน...คนคิดเนี่ย
555+

quote

วันนี้กลับมาจากบ้านพร้อมสมุด 3 เล่ม...
ถ้าเพื่อนๆที่ศิลปากรคงจะเคยเห็นกระเป๋าข้างกายฉันจะต้องมีสมุดคู่ใจที่คอยจดคำพูดเจ๋งๆ จากสิ่งต่างๆรอบตัว
เสียดายที่วัยเด็กสมัยนั้นไม่เคยคิดจะให้ความสำคัญของการอ้างอิงว่าคำพูดนั้นมาจากใคร
แต่มีหลานอันที่อ่านแล้วสะดุดใจ หรือเป็นสิ่งที่ลืมเลือนไปแล้ว

เพราะฉะนั้น วันนี้เรามาย้อนอดีตถึงในฉันในตอนนั้นกัน

11 Mar.2003 "ดวงอาทิตย์จะอยู่ได้แค่เหนือหรือใต้เส้นขอบฟ้าเท่านั้น ซึ่งหมายถึงกลางคืนและกลางวันถูกร้อยเชื่อมเข้าหากันด้วยรูปแบบเฉพาะตัว...แยกจากกันไม่ได้ แต่ก็มิอาจอยู่ร่วมกัน"
7 Apr.2003 "ความรักครั้งแรก จดจำทุกเรื่องราว ทุกรายละเอียด ทุกเหตุการณ์ จำแม้กระทั่งความโกรธ ความปรารถนา เรามองดูมัน...มองดูความสุข ไม่ร่ำร้องให้หวนคืน เรามองความปวดร้าว... มองความผิด ไม่คิดกลับไปเปลี่ยนแปลง เราตระหนักว่าทั้งหมดคือความจริงในขณะหนึ่ง เรายอมรับ และยินดีให้มันเป็นเช่นนั้น เพราะมันทำให้เรามีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน"
20 May.2003 "ประเมินตนเองด้วยมาตรฐานของตนเอง มิใช่มาตรฐานของคนอื่น"
19 Jun.2003 "I do my thing&u do ur thing,I'm not in this world to live up to ur expectations.&u r not in this world to live up to mine. u r u&I am I.&if by chance we find each other,it's beautiful.If not,it can't b helped."
6 Jul.2003 "จดจำในสิ่งที่จากพราก..."
21 Aug.2003 "I'm straightforward.Don't expect to see my fake,anyway I'm not innocent."
29 Sep.2003 "เรื่องบางเรื่องของคนบางคน การทำเป็นไม่รับรู้มันก็ดีกว่ารู้ใช่ไหม??"
24 Oct.2003 "เคยเชื่อไหม ว่าคนแบบเดียวกันเท่านั้นจึงจะเดินทางมาพบกัน"
13 Nov.2003 "อย่าหลงในรสชาติของความรัก จนลืมชีวิตประจำวันของตัวเองหรือสูญเสียความเป็นส่วนตัว"
6 Dec.2003 "ถ้าเราไม่มั่นใจในตัวเองแล้วใครจะมั่นใจเรา"

19 Jan. 2004 "แปลก...เพลงและหนังว่าด้วยความผิดหวังจากความรักมักเป็รที่พึ่งของคนอกหัก ลึกๆแล้วเราคงลุ่มหลงโศกนาฎกรรมและชอบซ้ำเติมตัวเองพอสมควร"
11 Feb.2004 "สิ่งที่ควรจดจำไม่ใช่ภาพที่เห็น แต่เป็นสิ่งที่อยู่ข้างๆ"
3 Mar.2004 "บางครั้ง คุณต้องการอ้อมกอดจากคนที่รักเพื่อยืนยันว่าเขายังรักคุณซ้ำแล้วซ้ำอีก"
25 Apr.2004 "ผ่านมา 634 วันแล้วที่อยู่คนเดียว ก็ไม่ตายนี่...!!!"
9 May.2004 "การมองทะเลแล้วนึกถึงใครบางคนก็อาจจะมีความสุขกว่ามองตัวเขาซะอีกนะ"
22 Jun.2004 "ชีวิตเรียนรู้ได้จากการย้อนระลึกถึงแต่ชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้า"
30 Jul.2004 "สำหรับเรา ท้องฟ้ายามราตรีในกรุงเทพฯสวยงามเพียงแค่คืนเดียว...จริงๆ"
12 Aug.2004 "ด้วยความเยาว์วัย เราเคยโกรธกัน ด้วยความเขลา เราเคยทำร้ายกันและกัน ด้วยความขลาด เราเคยหลีกเลี่ยงเผชิญหน้ากัน ด้วยความกลัว เราเคยหลีกเลี่ยงเผชิญใจกัน และด้วยความรัก เราเคยเกลียดกันและเดินออกจากชีวิตกันและกันในที่สุด"
25 Sep.2004 "The magic of first love is our ignorance that it can never end."
29 Oct.2004 "สิ่งที่เธอต้องทำ คือเดินหน้าและตามหาต่อไป อย่าปล่อยให้ใครสักคนต้องตามหาเธออยู่ฝ่ายเดียว... บางที เขาคนนั้นอาจกำลังตะโกนเรียกเธออยู่ไกลแสนไกลหรือเขาอาจกำลังกระซิบใกล้ๆข้างหู แต่เธอไม่หันมองดูหรือยังมองไม่เห็น"
2 Nov.2004 "Love is sth,that can't b predicted.It comes as a surprise,when u least expect it."
1 Dec.2004 "วันใดที่เรารู้สึกเบื่อโลก ถามโลกด้วยว่าเบื่อเราไหม"

5 Jan.2005 "บางที ในชีวิตเราตอนนีอาจมีเรื่องโกหกหล่อเลี้ยงชีวิตมากกว่าเรื่องจริงก็ได้"
20 Feb.2005 "ในวันที่รู้สึกว่าเหงา บางทีเราก็อาจจะนึกถึงคนที่อยู่ลึกสุดใจของเรา แต่ก็ไม่ได้คิดอยากจะกลับไปหา และคนๆนั้นของเขาก็อาจไม่ใช่เราก็ตาม"
5 Mar.2005 "ความเหงาแสนจะมีค่า ถ้าไม่รู้จักความเหงาก็ไม่มีวันรู้คุณค่าของความสัมพันธ์"
7 Apr.2005 "Hey!!!how r u big bear? everything OK? just wanna make sure that u live ur life happily or not.Tell me bang na/From me,ur old friend...but Handsome.<08.03.2005-19.15>"
12 May.2005 "แม้จะไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ชีวิตก็มีความสุขได้"
28 Jun.2005 "ศิลปสถาน นาม ศิลปากร สอนให้คุณ... จงหิวกระหายต่อสิ่งสิ่งหนึ่ง อย่าอิ่มตัวต่อสิ่งสิ่งนี้ ตั้งแต่สัมผัสแรก ณ สถานที่ที่คุณได้เข้ามา สิ่งที่ทำให้คุณเป็น "คน แห่งสุนทรียปัญญาชน" เป็นบุคคลที่เจริญแล้วทางศิลปะ"
31 Oct.2005 "ไม่มีใครรู้ว่าเราร้องไห้ถ้าเราไม่เช็ดน้ำตาให้เห็น แต่ถ้าเราเป็นสาเหตุให้ใครร้องไห้ เราก็คงจะเสียใจไม่แพ้เค้าเช่นกัน"
4 Nov.2005 "โทรศัพท์...ทำให่เราเหงามากขึ้น ถ้าเรานั่งรอให้มันดังและภาวนาให้ปลายสายเป็นบุคคลที่เราหวังไว้"
26 Jan.2006 "คืนหนึ่งหนังไทย...อากาศเย็น หนังเก่าๆ คนข้างๆ ->ความสุขสุดๆ...หนาว หนังดีแต่ดูคนเดียว ->เหงาชัดๆ"

นี่คงเป็นส่วนหนึ่งในอีกร้อยส่วนที่เขียนไว้ หลังจากนั้นฉันเริ่มพัฒนาไปเขียนใน webboard รุ่น/my space และที่นี่เป็นลำดับล่าสุด

^^

นี่ล่ะ ตัวฉัน...

If I could change your mind...

เมื่อวานและวันนี้แอบอู้การทำ thesis ด้วยละครต่อมน้ำตาแตกหนึ่งเรื่อง
"Operation Love" หรือชื่อภาษาญี่ปุ่นว่า Proposal Daisakusen
(จากการ)
เนื้อเรื่องก็ธรรมดา ไม่มีอะไรแปลกใหม่
เพียงแต่ทำในสิ่งตรงกันข้ามที่หนังเรื่องอื่นๆ เคยเชื่อว่าเราไม่ควรจะเปลี่ยนแปลงอดีตเพราะมันจะส่งผลถึงปัจจุบันและอนาคต
โดยตัวเอกในเรื่อง ได้รับโอกาสที่จะย้อนอดีตไปแสดงความรู้สึกของตัวเองที่ละเลยมาตลอดเวลา 14 ปี ก่อนที่นางเอกจะต้องแต่งงาน
ซึ่งแต่ละเหตุการณ์จะเป็นรูปถ่ายที่ปรากฎในสไลด์วันงานแต่งงานของนางเอก

ตอนจบของหนังก็พอจะเดาได้ไม่ยากนัก
แต่ประเด็นสำคัญของละครญี่ปุ่นที่หาไม่ได้ในละครเกาหลี
คือความเอาใจใส่ในรายละเอียดและประเด็นเล็กๆ ที่ไม่ใช่แค่ความน่ารักตอนจีบกันของคู่รัก
แต่ประเด็นเหล่านั้นเป็นเรื่องที่ทุกคนเคยเจอและพอนั่งดูแล้วก็จะคิดว่า "นั่นกูก็เคยคิดแบบนั้นนี่หว่า..."

คงเพราะทุกคนคงมีเรื่องที่เมื่อผ่านมาแล้ว ที่เรากลับต้องมานั่งรู้สึกว่า "ชั้นอยากย้อนกลับไปแก้ไขอดีตจัง..."
เพราะว่าเราคงมีสิ่งที่ไม่อยากจะเสียใจภายหลังหรือไม่อยากทำให้คนมาเสียใจเพราะเรากันทั้งนั้น

แต่ชั้นกลับแปลกใจตัวเองอย่างนึง ที่กลับไม่เคยรู้สึกว่าอยากกลับไปแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้ว
อาจเพราะชั้นเชื่อว่าทุกสิ่งที่ผ่านมา ไม่ว่าจะดีหรือร้าย จะทุกข์หรือสุข
สิ่งเหล่านั้น หล่อหลอมให้กลายเป็นตัวตนของชั้นในวันนี้
ถ้าไม่มีเหตุการณ์ยากลำบาก ชั้นคงไม่เห็นความพยายามของตัวเองมากเท่านี้
ถ้าไม่มีเหตุการณ์ที่ทำให้เศร้าหรือเสียใจ ชั้นคงไม่รู้จักตัวเองในอีกมุมนึงได้มากเท่านี้
และถ้าไม่มีเหตุการณ์เลวร้าย ชั้นคงไม่รู้สึกว่าสิ่งที่ตามมาภายหลังมันสร้างความสุขได้มากมายเพียงใด

สุดท้าย ขอแนะนำให้ทุกๆคนไปหาเรื่องนี้ดูกันนะคะ
น่าจะได้อะไรกลับมาไม่มากก็น้อยเช่นกัน