ตัวตน

เคยสังเกตไหม ว่าตัวเรามีตัวตนหลายแบบ...
ตัวตนในที่นี้ อาจหมายถึง การแสดงออกของตัวเราซึ่งแปรเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ หรือการมีความรู้สึกที่เป็นไปในทางนั้นซ้ำไปซ้ำมา
เคยสังเกตกันไหม ว่าตัวเรามีกี่ตัวตน?

1. แนนซี่... ผู้ร่าเริง
มีหลายคนบอกว่า แกเป็นคนมีเพื่อนเยอะมาก หรือเวลาที่ใครมีเรื่องลำบากใจหรือต้องการความช่วยเหลือ มักโทรมาหาเสมอ
เพราะชั้นคิดว่า ถ้าเราสามารถทำอะไรให้ใครได้เราก็ควรทำ โดยที่ไม่เกินกว่ากำลังใจของเรา (ยกเว้นเรื่องเงิน)

หรือเวลาที่เพื่อนชวนไปไหน ชั้นมักไม่เคยปฏิเสธถ้าไม่จำเป็นจริงๆ (หลายคนอาจรู้...) และชั้นมักเฮฮาเต็มที่เสมอเวลาที่อยู่กับเพื่อนๆ
เพื่อนๆดีไม่ได้มีเยอะเสียเมื่อไหร่ ^^

2. แนน... ผู้ขบคิดกับรายละเอียดรอบตัว
มีบางคนบอกว่า เราเป็นมนุษย์ที่ใส่ใจรายละเอียด
เฝ้าตั้งคำถามกับหลายเรื่องราวรอบตัวและครุ่นคิดถึงคำตอบที่ได้
บางครั้ง คนสว่นใหญ่อาจไม่เข้าใจในการคิดนั้น
จึงมีไม่หลายคนนักที่ได้พบเห็นชั้นในแบบนี้
เพราะถึงเค้าอาจจะเข้าใจ
แต่เค้าอาจไม่สามารถแบ่งปัน

3. แนน... ผู้หญิงฟุ้งซ่าน
ช่วงหลังๆมานี้ มีหลายครั้งมีความเป็นผู้หญิงงี่เง่ามันออกมาเผชิญโลกโดยที่ชั้นไม่ต้องการ
ความเอาแต่ใจ
คิดมาก
พูดโดยไม่คิด
พฤติกรรมแง่ลบทั้งหลาย พุ่งออกมาตามความรู้สึกทางลบที่เกิดขึ้น
คงมีแค่คนๆเดียวที่เคยเจอมัน แต่ชั้นคงไม่อยากให้ตัวตนนี้ออกมาอีก อย่างน้อยก็ในช่วงนี้

4. กุลนันท์... ที่จริงจัง
กุลนันท์คนนี้จะออกมาเวลาทำงาน เรียนหนังสือ หรือทำอะไรสักอย่างที่ต้องใช้ความคิดหรือความตั้งใจมากๆ
เพราะตัวตนนี้ล่ะ จึงมีคนอยากให้เป็นอาจารย์ ("กูไม่อยากกกกกก....T-T" แนนซี่ผู้ร่าเริงเค้าบอกมา)

5. แนน... ผู้หญิ๊ง ผู้หญิง
บางเหตุการณ์ จะมีสิ่งที่ชั้นทำแล้วมีความสุขมากมาย ซึ่งอาจไม่ใช่ตัวตนภายนอกที่ทุกคนเห็นทั่วไป
อย่างน้อย มีเพื่อนผู้ชายหลายคนที่ไม่รู้ว่า ชั้นชอบทำอาหาร
และมีความสุขกับมันมากเสียด้วย
^^

จะมีใครที่ได้พบเจอฉันในทุกรูปแบบแล้วรือเปล่าก็ไม่รู้...
^___^

ความสุขจากเงินสิบบาท

ความสุขในชีวิต บางครั้งไม่ต้องเกิดจากคนอื่น หรือเกิดจากเงินทองมากมาย
พวกคุณลองดูได้นะคะ...

เวลาสัก 2-3 ทุ่ม หารถเมล์ธรรมดาคันโล่งๆ วิ่งเส้นทางที่คุณต้องเดินทางเป็นประจำ
นั่งเบาะเดี่ยว ริมหน้าต่าง
ให้ลมตีหน้าแรงๆ
พร้อมฟังเพลง "นวด" ของทีโบน
รื่นรมย์ไม่ต่างจากไปทะเลหรอกค่ะ

พอลงจากรถเมล์ หา 7-11 สักร้าน
ซื้อไอติมถ้วยรสที่ชื่นชอบ 10 บาทเอง
เดินกินลม สบายๆ อากาศร้อน แต่ไอติมเราเย็น ^^
กินหมด ดื่มน้ำเย็นๆ สักขวด

ใครที่เอาแต่พูดว่า ชั้นไม่มีเวลาไปเที่ยวหรือหาความสขเลย
ลองหาความสุขจากช่วงเวลาเล็กๆในชีวิตประจำวันของตัวเองสิคะ

แล้วจะรู้ว่าความรื่นรมย์มันหาได้ไม่ยาก

เฮ้อ...

ตอนแรกวันนี้ตั้งใจว่าจะเขียน blog เรื่องนึงเสียหน่อย...
แต่เจอกระทู้ใน pantip แล้วอดไม่ได้ที่จะต้องเอาลง
อ่านแล้วความรู้สึกหดหู่แบบนักศึกษาจิตวิทยามันกลับมา T-T
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6509014/A6509014.html
..............................................................
เจอเด็กๆ ข้างบ้าน เล่นแบบกำกับหนัง(สด) ผมเห็นแล้วไม่อยากมีลูกเลย
วันนี้ตอนเย็นผมกำลังเก็บผ้า อยู่หน้าบ้านเพื่อเตรียมแพคของเตรียมไปต่างจังหวัด ก็ได้ยินเด็กกลุ่มหนึ่งเล่นกันเสียงดังข้างๆ บ้านผมเอง มีแต่กำแพงอิฐบล๊อกกั้น มีช่องให้มองเห็นการเล่นของเด็กๆ น่ารักน่าเอ็นดูด้วยความอยากรู้อย่างเห็นจึงเงี่ยหูฟัง พลางก็เก็บผ้าไปก็ได้ยินไดอะล็อก ต่างๆ ที่เด็กกลุ่มนี้เล่นกัน พลางมองลอดช่อง ไป
ก็เห็นเป็นเด็ก 4 คน เป็น ชาย 3 คน หญิง 1 คน อายุระหว่าง 7-10 ขวบเด็กเหล่านั้นเล่นกันคล้ายกับละครหลังข่าว โดยมี พระเอก นางเอก ตัวร้าย และผู้กำกับซึ่งน่าจะเป็นเด็กโตที่สุด 1 คน อายุไม่น่าเกิน 10 ขวบ คอยตะโกนบอกเด็กผู้เป็นนักแสดงอีก 3 คน มีอุปกรณ์ประกอบฉากเป็น ปืนเด็กเล่น โทรศัพท์มือถือเด็กเล่น ส่วนไดอะล็อกที่ได้ยิน ตัดมาบางส่วนที่ผมพอจำได้
"แกเล่นเป็นคนไปแย่งแฟนชาวบ้าน"
"เฮ้ย เล่นเป็นพระเอก เจอผู้ร้ายยิง"
"ให้ผู้ร้ายจะข่มขืนนางเอก"
"ทำท่าเอากันสิวะ"
"เสร็จแล้วทำท่าเหนื่อย"
"จับxxxด้วย"
"ทำเสร็จแล้วถ่ายคลิปด้วย"
"เอ้อ นางเอกร้องไห้"
"พระเอกฟื้นแล้วมาปลอบใจ"
"เปลี่ยนไปเล่นหนังแอบถ่ายกันดีกว่า"
"แกกับเจ้านี่ทำท่ากำลัง(เล่น)กันในต้นไม้"
"ส่วนแกเล่นเป็นคนแอบถ่าย"
เด็กโตไม่ได้พูดอย่างเดียว มีการเข้าไปจัดท่าทางเด็กอีก 3 คนผู้เป็นนักแสดงผมยืนมองเด็กกลุ่มนี้พลางคิดว่าสังคมเป็นอะไรไปแล้ว เด็กกลุ่มนี้โตขึ้นจะเป็นอย่างไร
น่าคิดตอนเด็กผมก็เคยเล่นคล้ายๆ แบบนี้ แต่เป็นการเล่นพ่อ แม่ลูก เล่นขายของผมคิดในใจว่าผมควรจะมีลูกเกิดออกมาเพื่อเผชิญสังคมฟอนเฟะแบบนี้ได้หรือไม่ ?
จากคุณ : Pexpert - [ 11 เม.ย. 51 18:25:26 ]

I'm the mistake in ur life...

เวลาที่แอลกอฮอลล์เข้าสู่เส้นเลือด อารมณ์หรือความรู้สึกของคนมักจะพุ่งสูงกว่าปกติ
เมื่อวานไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ศิลปากร 4-5 คนแถว อตก.

ครั้งนี้คงเป็นครั้งแรกที่ "เธอ" มาดูแลฉันไม่ได้อีกแล้ว
เพราะบ่อยครั้งที่ฉันไปเที่ยว มักจะมี "เธอ" เป็นหนึ่งในนั้นและมี "เธอ" ที่คอยดูแลฉันเสมอ


เพลงอื้ออึงในร้านไม่ได้เป็นเพลงเศร้า
แต่มันทำให้ฉันน้ำตาไหล



เมื่อวาน เป็นวันที่ฉันรู้สึกอยากขอโทษเธอ
แต่ฉันคิดว่าฉันไม่ควรจะทำให้ชีวิตของใครยุ่งยากอีกเป็นครั้งที่สอง
ฉันจึงเลือกที่จะใช้วิธีเดิมๆ คือได้แค่เขียนลงในนี้ ในสิ่งที่ฉันอยากเขียน
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้รับรู้มันก็ตาม

"ฉันขอโทษ ที่บ่อยครั้งอารมณ์แปรปรวนของฉันทำให้เธอยุ่งยากใจ
สุดท้าย ฉันก็เป็นในสิ่งที่ฉันไม่อยากเป็น ฉันคงเป็นผู้หญิงที่ใช้เหตุผลในทุกเรื่องไม่ได้"

ฉันได้แต่หวังว่าเธอคงไม่โกรธฉัน
แต่เราต้องบังเอิญเจอกัน ฉันคงยังพูดคุยกับเธอไม่ได้... เหมือนเดิม

ความบังเอิญ

ฉันเชื่อในความบังเอิญ

เพราะชีวิตคนเรามีความบังเอิญเกิดขึ้นเสมอ

บางครั้ง เราอาจเคยถูกถาม

ว่าคุณเคยเจอใครบางคนบอกคุณว่า "ฉันรู้จักคนๆนึง คุณทำให้ฉันนึกถึงเค้า"

มันคงจะทำให้เรารู้สึกว่า "ฉันอยากรู้จักคนๆนั้นบ้างจัง"

ฉันไม่รู้ว่าสิ่งเหล่านี้เรียกว่าความบังเอิญหรือเปล่า

ความบังเอิญในชีวิตของฉัน มันสร้างความสุขให้ไม่น้อยในยามที่ชีวิตฉันมันเต็มไปด้วยความเหงา
^^

P.S. คิดถึง "My Neighbor Totoro"

รูปโพลารอยด์

ความทรงจำของเรามันจะมีวันหายไปหรือไม่

เราอาจทำได้เพียงแค่ลืมไปเป็นพักๆ เมื่อเรามีเรื่องที่ต้องวุ่นวายหรือมีความสุขมากกว่า

หรือการเอาความทรงจำใหม่ๆ เข้ามาแทนที่ ในสถานที่ที่มีความทรงจำเดิมๆอยู่

แต่บางครั้ง

ความทรงจำใหม่ๆ ที่เกิดขึ้น อาจไม่ได้ช่วยลดอะไรลงไปเลย

มันอาจไปกระตุ้นความรู้สึกเก่าๆ ให้มันประทุได้ด้วยซ้ำ

.....................
วันนี้เครียดๆ เลยเข้าไปนั่งดู Diary ที่ตัวเองเคยเขียน
แล้วทำให้พบว่า ฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลย
^^

14/08/2004-22:09
"เสียงหัวใจเรา ปะปนกับความเหงา...เศร้า"
เคยไหมที่อยู่ห้องกับเพื่อนแต่เรากลับเหงา...
เคยไหมที่ร้องไห้โดยไม่มีสาเหตุ...
เคยไหมที่คิดว่าเขาเป็นเพื่อนที่สำคัญที่สุด...แต่ก้อกลับกลัวว่าเขาอาจจะไม่ได้คิดเหมือนเรา
เคยไหมที่คิดว่าเขาเป็นเพื่อนที่สำคัญที่สุด...แต่เขาไม่สามารถให้สิ่งที่สำคัญที่สุดกับเราได้
ไม่เคยนอนไม่หลับ...แต่มันก้อเป็นไปแล้ว

10/09/2004-11:40
พักนี้...ความรู้สึกเศร้าของคนอื่นๆ มาทำให้ชีวิตเราหม่นหมองไปด้วย อาจเพราะมันเกิดขึ้นโดยที่เราไม่สามารถช่วยอะไรหรือแก้ไขอะไรได้เลยแม้แต่นิดเดียว ความรู้สึกของคน 2 คนมันทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแย่ได้ขนาดนี้เชียวหรือ??? มันทำให้รู้สึกสบายใจขึ้นมานิดนึงที่เราไม่ได้ตกลงไปในวังวนของความรักและทำให้เกิดความเศร้าขึ้นมาได้ อยู่เฉยๆไปเรื่อยแบบนี้อาจจะดีกว่า...มั้ง

"สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกอยากร้องไห้
โทรมา
เราสัญญาไม่ได้
ว่าจะทำให้เธอหัวเราะ
แต่เราจะร้องไห้ไปกับเธอ

สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกอยากจะวิ่งหนีจากทุกสิ่ง
ไม่ต้องกลัวที่จะโทรหาเรา
เราไม่สัญญาว่าจะขอให้เธอหยุด
แต่เราจะวิ่งไปกับเธอ

สักวันหนึ่งที่เธอรู้สึกไม่อยากจะฟังคำพูดของใคร
โทรหาเรา
เราสัญญาว่าจะอยู่กับเธอ
และเราสัญญาว่าจะไม่พูดอะไร

แต่ถ้าวันหนึ่งเธอโทรมา แต่ไม่มีใครรับสาย
รีบมาหาเรา
เพราะเราอาจต้องการเธอ
เพราะเราไม่เคยปฏิเสธเธอ

ขอโทษ...
ถ้าเราทำให้เธอรู้สึกแย่หรือเสียใจ"

21/04/2005-02:28
ช่วงนี้อยู่บ้านเลยได้ update เพลงใน tv ตลอด
ชอบเพลงนี้มากๆ...ถ้าใครอยากรู้ก้อ "จากวันที่เธอไม่อยู่" ของวง PI
วันเป็นเพลงที่ไม่เศร้าแล้วก้อไม่สุขนะ ซึ่งมันตรงกับความคิดอะไรช่วงนี้กับคนๆนึง
ซึ่งวันนี้ได้คุยกัน ก้อดูท่าจะต้องมีอะไรเกิดขึ้น เลยเป็นห่วงหน่อยๆ...
แต่เพื่อนดันบอกว่าไม่อยากคุยกะใคร เราเลยไม่รู้จะว่ายังไงอ่ะนะ
ทั้งๆที่ใจจริงอยากถามแทบตาย อยากช่วยแบ่งความเครียดมามั่งอ่ะ
เลยมาบ่นๆให้เพื่อนคนอื่นฟังแทน เหอๆ.......

28/04/2005-03:29
บางครั้ง...การจะทำความเข้าใจกับเรื่องบางเรื่อง ทำไมมันถึงยากนักหนานะ??
ซึ่งบางทีมันอาจจะไม่มีความจำเป็นอะไรกับชีวิตเราเลยก้อได้
ยิ่งดึกก้อยิ่งคิดมาก
อาจเพราะมันเงียบและไม่มีคนคุยด้วยแล้ว
และคนบางคนเค้าก้ออาจไม่ต้องการคุยอะไรกับเราตอนนี้
ทั้งๆที่เรารอแค่ให้เพื่อนเอ่ยปากมาเท่านั้น
ก้อพร้อมจะเต็มใจช่วยและพร้อมจะรับฟังแล้วแท้ๆ
...บางเรื่องที่ไม่น่ารู้ก้ออย่าถามมันเลยดีกว่า
แต่บางครั้งถ้าไม่ถาม เราก้อคิดไปเองเรื่อยเปื่อย

...ถ้ายังมีคนมาอ่านกระทู้นี้อยู่...ก้ออย่าไปคิดมากอะไรกับเราเลยนะ
เพราะตอนนี้ก้อตี 3 ครึ่งแล้ว เดี๋ยวนอนแล้วตื่นมาก้อหมดไปกับเมื่อวานแล้วล่ะ
อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจัง
.....................

พวกคุณรู้ไหม? ว่า "ฉัน" ในอดีตเขียนถึงเรื่องๆเดียวกัน
ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ฉันอยากกลับไปเป็น "ฉัน"คนเดิมในอดีตที่มีความสุขกับความรักของเพื่อนได้อย่างเต็มใจ