ความเหงาในอากาศ

ทุกวันนี้...

เราว่า มนุษย์เราเหงาง่ายขึ้นนะ

เราพยายามจะพูดภาษามนุษย์ผ่านหน้าจอกันอยู่ตลอดเวลา

ทั้งๆที่บางครั้ง สิ่งเหล่านี้มันไม่ใช่ความจำเป็นเลยด้วยซ้ำ


...แต่อาจเพราะความอดทนของคนสมัยนี้มันต่ำลงด้วยมั้ง

เลยเลือกที่จะใช้เงินเพื่อซื้อของบางอย่างทดแทนความรู้สึกเหล่านั้น

ทดแทนความรู้สึกเหงา

ทดแทนความรู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวในโลก

จนตอนนี้มันเป็นภาพที่ชินตา

ที่เราเห็นเด็กสมัยนี้ไม่สามารถจะยืนอยู่เงียบๆ ในรถไฟฟ้าได้

ไม่สามารถนั่งรถโดยไม่กดหน้าจอคุยกับเพื่อนได้

ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้อยู่ไกลกันคนละขอบฟ้าขนาดนั้นเลย

เพราะสุดท้าย ถ้าเรื่องเหล่านั้นมันสำคัญจริงๆ

เรากลับเลือกที่จะพูดกันผ่านโทรศัพท์ หรือไปเจอกันมากกว่า

ไม่เช่นนั้น คุณลองถามตัวเองดูสิ...

คนที่เราคุยผ่านหน้าจอแบบนั้น มีกี่คนที่เราเห็นความสำคัญมากขนาดที่อยากเจอกันบ่อยๆ