โอ้ละเห่... 'เพ 'แม่พิมพ์

สวัสดี ท่านผู้อ่าน แสนน่ารัก
คุณผู้ฟัง ที่รัก อยากเสนอ
ทริปพาเที่ยว ทะเล อีกนะเออ
เพื่อพบเจอ เพื่อนฝูง กันอีกครา

บล็อคพาเที่ยว ครั้งที่แล้ว เมืองสุพรรณ
เราชวนกัน ไปงานแต่ง เพื่อนปลายฝน คลิกโลด
เที่ยวนี้เรา พัฒนา จำนวนคน
มีคนสน เพิ่มอีกสอง ฝ้าย+หวานไง

ออกเดินทาง จากหอเดือน กันแต่ตรู่
แต่ทำไม ไม่บอกกู ออกสายๆ
กุลนันท์ มาเจ็ดโมง ง่วงจะตาย
เพื่อนๆมา กันสาย สองชั่วโมง (- -")



รถสองคัน ขับไป ต่างคนหลง
ขับงงๆ ต่างเส้นทาง ต่างโขยง
หลายชั่วโมง ผ่านไป พากันงง
ขับหลงๆ จนไปถึง ที่บ้านเพ



เราชวนกัน แวะซื้อของ ที่จำเป็น
โดยเฉพาะ เราต้องเน้น ของกินมาก
แต่อะไร จะขาด ไม่ลำบาก
เว้นเสียจาก ของมึนเมา เราจัดไป



จากนั้นเข้า ตลาดสด ที่บ้านเพ
มาทะเล ต้องกินกุ้ง ปูและหอย
อีกปลาหมึก กั้งดอง ของเฟาน้อย
เราค่อยค่อย เดินหา อุราเพลิน



เมื่อมาถึง ที่บ้านพัก บ้านไกรวัล
ยังไม่ทัน สำรวจบ้าน กันดีนัก
แต่พวกเรา หิวมาก++ ขนาดหนัก
จึงรีบทำ มาม่าผัด กินกับปู(เผา)



พออิ่มแล้ว เราจึง สำรวจบ้าน
แสนสำราญ บ้านหลังใหญ่ มีสองชั้น
พวกเราวิ่ง ขึ้นๆลง กันโครตมัน
แต่บันได แต่ละขั้น แคบเกินไป




พอเราว่าง ชวนกันไป ริมทะเล
ถ่ายรูปกัน ฮาเฮ กันทั้งผอง
เริ่มตั้งแต่ สะพานไม้ ที่เป็นคลอง
ทั้งนั่งยอง ยีนโพส หลายท่าทาง




(จะแรงกันไปไหนคะ??)




แต่ที่ฮา สุดสุด คือรูปนี้
หนูฝ้ายที่ แอ๊บทำสวย (แน่ใจหรือ???)
she ไปเจอ กองขี้หมา กองเบ้อเร่อ
เธอเลยเบลอ ทำแอ๊บขี้ แทนหมามัน



พอพวกเรา เริ่มเหนื่อย และเริ่มค่ำ
เราจึงย่ำ กลับบ้าน ทำอาหาร
ที่ซื้อมา จากบ้านเพ อลังการ
เพราะเราหิว กันปาน จะกินควาย

เราคงเห็น อาหาร จำนวนมาก
แต่พวกเรา ไม่ลำบาก ที่จะเจี๊ยะ
แต่คงมี แต่เพื่อนเดือน ที่ละเหี่ย
เพราะเพื่อนเดือน แพ้(อาหาร)ทะเล น่าเสียดาย






พวกเรากิน อาหารเพลิน เจริญจิต
เราจึงคิด เริงรื่น ระหว่างมื้อ
เราทุกคน ต่างมีกุ้ง อยู่ในมือ
เราจึงถือ "ชนกุ้ง"แทน ชนแก้วไง



ขอข้ามตอน กลางคืน อันแสนขำ
เพราะเราทำ เฮฮา กันริมหาด
ทั้งอยากบูม ของคณะ แต่พลั้งพลาด
เพราะเราขาด เพียงสิ่งเดียว "สติ"ไง

พอตอนเช้า เรายังกิน กันอีกมื้อ
ข้าวต้มหมู ด้วยรสมือ ของเพื่อนย้ง
แถมกับข้าว มากมาย อีกขโยง
อร่อยจน พุงโป่ง ไปอีกครา

ตอนเมื่อวาน เฟาซื้อ กั้งดองมา
เพื่อนเฟาว่า ลืมกิน กลัวเสียของ
แนนซี่และ หมัดอาลี จึงทดลอง
เอามาผัด กินดู เพราะเสียดาย

เพื่อนคนแรก เสี่ยงตาย ทดลองชิม
ฝ้ายหน้าอิ่ม อุทาน แบบนิ่งนิ่ง
"รสชาติมัน...Not Bad เสียจริงจริง"
เพื่อนต่างนิ่ง มันเด็กนอก ต้องทำใจ



ก่อนจะกลับ ขอถ่ายรูป ที่ระลึก
เรายังคึก ถ่ายรูป กันขำขำ
ถ่ายสวยบ้าง ไม่สวยบ้าง แต่น่าจำ
ขอจบทริป ที่ชะอำ เฮ้ย!!!...ระยอง