ชีวิตมันไม่เคยมีความแน่นอน
ตอนเช้าของวันนี้ คุณเคยยิ้มและหัวเราะกว้าง
พอตกเย็น พระอาทิตย์ตกดิน รอยยิ้มนั้นก็หายลับฟ้าไปเช่นกัน

ฉันไม่เคยเข้าใจ ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่
ทั้งที่ทราบดี ว่าชีวิตไม่เคยแน่นอน
แล้วจะเอาความแน่นอนอะไรกับคำพูดของคน

ฉันดูออก ว่าคำพูดไหนจริง คำไหนเล่น
เคยมีคนบอกฉันว่า เค้าถือเรื่องการใช้คำพูดเป็นที่สุด
แต่คำพูดบางคำ เค้าอาจไม่เคยทราบ ว่ามันช่างดูรุนแรงสำหรับฉันเหลือเกิน
เท่าที่จำได้ นี่ไม่ใช่คำแรกที่มันทำร้ายจิตใจฉันเสียมาก
ถ้าคุณเคยพูดว่า คำพูดเหล่านั้นมันเป็นคำเล่น
แล้วคุณจะถือเรื่องการเลือกใช้คำไปเพื่ออะไร

ฉันไม่ใช่คนวิเศษมาจากไหนหรอก
ฉันไม่ใช่คนดีพอที่จะสั่งใครทำทุกอย่างได้ตามต้องการ
และฉันคงไม่กล้าเห็นแก่ตัวมากพอที่จะทำเช่นนั้น

บางครั้ง...
ฉันก็แค่
ไม่เข้าใจ