เมื่อวานและวันนี้แอบอู้การทำ thesis ด้วยละครต่อมน้ำตาแตกหนึ่งเรื่อง
"Operation Love" หรือชื่อภาษาญี่ปุ่นว่า Proposal Daisakusen
(จากการ)
เนื้อเรื่องก็ธรรมดา ไม่มีอะไรแปลกใหม่
เพียงแต่ทำในสิ่งตรงกันข้ามที่หนังเรื่องอื่นๆ เคยเชื่อว่าเราไม่ควรจะเปลี่ยนแปลงอดีตเพราะมันจะส่งผลถึงปัจจุบันและอนาคต
โดยตัวเอกในเรื่อง ได้รับโอกาสที่จะย้อนอดีตไปแสดงความรู้สึกของตัวเองที่ละเลยมาตลอดเวลา 14 ปี ก่อนที่นางเอกจะต้องแต่งงาน
ซึ่งแต่ละเหตุการณ์จะเป็นรูปถ่ายที่ปรากฎในสไลด์วันงานแต่งงานของนางเอก
ตอนจบของหนังก็พอจะเดาได้ไม่ยากนัก
แต่ประเด็นสำคัญของละครญี่ปุ่นที่หาไม่ได้ในละครเกาหลี
คือความเอาใจใส่ในรายละเอียดและประเด็นเล็กๆ ที่ไม่ใช่แค่ความน่ารักตอนจีบกันของคู่รัก
แต่ประเด็นเหล่านั้นเป็นเรื่องที่ทุกคนเคยเจอและพอนั่งดูแล้วก็จะคิดว่า "นั่นกูก็เคยคิดแบบนั้นนี่หว่า..."
คงเพราะทุกคนคงมีเรื่องที่เมื่อผ่านมาแล้ว ที่เรากลับต้องมานั่งรู้สึกว่า "ชั้นอยากย้อนกลับไปแก้ไขอดีตจัง..."
เพราะว่าเราคงมีสิ่งที่ไม่อยากจะเสียใจภายหลังหรือไม่อยากทำให้คนมาเสียใจเพราะเรากันทั้งนั้น
แต่ชั้นกลับแปลกใจตัวเองอย่างนึง ที่กลับไม่เคยรู้สึกว่าอยากกลับไปแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้ว
อาจเพราะชั้นเชื่อว่าทุกสิ่งที่ผ่านมา ไม่ว่าจะดีหรือร้าย จะทุกข์หรือสุข
สิ่งเหล่านั้น หล่อหลอมให้กลายเป็นตัวตนของชั้นในวันนี้
ถ้าไม่มีเหตุการณ์ยากลำบาก ชั้นคงไม่เห็นความพยายามของตัวเองมากเท่านี้
ถ้าไม่มีเหตุการณ์ที่ทำให้เศร้าหรือเสียใจ ชั้นคงไม่รู้จักตัวเองในอีกมุมนึงได้มากเท่านี้
และถ้าไม่มีเหตุการณ์เลวร้าย ชั้นคงไม่รู้สึกว่าสิ่งที่ตามมาภายหลังมันสร้างความสุขได้มากมายเพียงใด
สุดท้าย ขอแนะนำให้ทุกๆคนไปหาเรื่องนี้ดูกันนะคะ
น่าจะได้อะไรกลับมาไม่มากก็น้อยเช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น