12.30.2551

เส้นทางที่เคยเดินผ่าน...

ใต้แสงจันทร์งาม มีรักบางๆ เจือจางซ่อนอยู่... ชายในเงาจันทร์ Tea for three

จะนานเพียงใดไม่เคยอ่อนแรงแม้จะเหนื่อยและล้า ฉันและเธอก็พร้อมจะเดินไป...วันของเรา Soul After Six

คำที่เคยผูกพันและสัญญาจะมีค่าอะไรถ้าไม่รักกัน... ลืม ETC.

เธอใจร้ายกันฉันที่รักเธอหมดหัวใจ... Jetset'er

ฝันที่ฉันคอยมันคงไม่จริง มันคงไม่เจอ... เหนื่อย Friday

ยังเห็นเธอที่ดูยังคงร่าเริงเมื่อเดินจากฉันไป กับใครบางคนของเธอเมื่อวันนั้น... สวิตช์ที่ใจ Bird

จูบเธอได้ในฝันเท่านี้ แค่นี้ เพียงแค่ในใจ... รักไม่ได้ Grooveriders

วันที่ฉันมีเธอ ไม่ว่าเวลาจะนานเท่าไร ฉันลืมไม่ได้จริงๆ... จำทำไม Tattoo Colour

เดินจับมือกัน ทุกข์สุขด้วยกัน หัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่ ฉันไม่เคยเลือนจากใจ... ช่วงที่ดีที่สุด BoydPod

จะขอเป็นส่วนที่เล็กที่สุดของหัวใจ จะมีฉันบ้างไหมข้างในใจเธอ... มุมหนึ่งของหัวใจ วิยะดา

12.29.2551

เพียงให้...

เมื่อหลายปีก่อน ฉันเคยคุยกับเพื่อนคนนึง
ที่มีลักษณะนิสัยคล้ายๆกัน

ว่า...

พวกเรามันเป็นพวกชอบทำให้ผู้อื่นมีความสุข
เพียงแค่คิดว่าถ้าสิ่งที่ฉันสามารถทำให้ได้ ฉันก็จะทำ

เพื่อนคนนั้นเคยบอกไว้ ...

เค้าเคยทุกข์เพราะพฤติกรรมตัวเองที่เป็นแบบนั้น

เพียงเพราะเค้าคาดหวัง
ให้ได้รับเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ ตอบแทนกลับมาให้ได้ชื่นใจ
แต่มันไม่เคยมี

วันนี้...

ฉันถูกพูดด้วยถ้อยคำกลับกัน

สิ่งที่ฉันทำให้... มันทำให้ผู้รับลำบากใจ
ว่าเมื่อก่อนเขาเคยอยู่ได้ด้วยตัวเอง

แต่เมื่อมีฉัน... ทำไมเขาทำเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ไม่ได้

กลับรอให้ฉันทำให้

ฉันไม่ตอบรับใดๆ
เพียงแค่ได้ยิน

และพูดกลับไป...

ฉันไม่คิดจะรับปาก ว่าฉันจะเลิกทำ

"เพราะฉันเลิกทำไม่ได้... "

ไม่ใช่เพียงเพื่อความสุขของผู้อื่น

แต่มันเป็นความสุขของฉันเช่นกัน

ที่ได้เป็น...


"ผู้ให้"

12.27.2551

เยือนวังท่าพระ

การสังสรรค์ส่งท้ายปีของเหล่าเพื่อนพ้อง...

มีรูปมาให้ดูคร่าวๆ

เดี๋ยวจะมาเขียนต่อ





12.17.2551

Valentine's day

วันนี้มีเพื่อนฉันคนนึง
เข้ามาถามผ่าน msn ว่าภัตตาคารแห่งหนึ่งสามารถเดินทางไปไห้อย่างไรบ้าง

เมื่อฉันบอกเส้นทางจนจบ
จึงไต่ถามได้ใจความว่า...
ต้องการจองโต๊ะไว้เพื่อเตรียมไปรับประทานอาหารกับแฟนที่คบกันมาหลายปีในวัน valentine ปีหน้า

แล้วเพื่อนก็เล่าให้ฟังอีก...
ว่าทำเช่นนี้เป็นประจำในทุกๆปี

ฉันได้แต่ตอบเพื่อนไป...
ฉันไม่เคยรู้สึกว่า มีใครพาฉันไปทำอะไรในโอกาสพิเศษแบบนี้บ้าง


ฉันไม่เคยอยากได้ดอกไม้ช่อโตหรือของขวัญราคาแพงเพื่อเอาไว้อวดใครต่อใครเลยสักครั้ง

ฉันแค่ไม่ต้องการ สิ่ง surprise ที่เกิดมาจากความไว้วางใจของฉัน
ว่ามีใครอีกคน ที่ต้องการความรักและความสำคัญเช่นเดียวกับที่ฉันต้องการ
จากผู้ชายเดียวกัน ในวันวาเลนไทน์วันนั้น เมื่อปีที่แล้ว

14 กุมภาพันธ์ 2552
คงเป็นอีกวันที่ฉันต้องมีน้ำตา
และมันคงเป็นเช่นนั้นในอีกหลายปี...

12.15.2551

Gift Gift Gift

สหายขา...

ไปงาน Gift กันเถอะ



ไปงานรื่นเริงก่อนปีใหม่กัน...

ไปวังท่าพระกัน...

กลับไปหาศิลปากรกัน...ถือโอกาสฉลองไปเลยทีเดียว

12.11.2551

ป่วนกลางเมือง

10 ธันวาคม 2551

ฤกษ์งามยามดี....ชวนสหายทั้งสิบมาสังสรรค์ร่วมกัน
ใช้เวลาไปนิดหน่อย ... 4 ชั่วโมงในการกิน ยังไม่รวมเวลาถ่ายรูป
มาดูรูปกัน



ใน sizzler



กลางห้าง



มืดค่ำก็ยังไม่เลิก





ฉลามและเพนกวินที่ถูกย่ำยี



รูปมันเยอะเกิน...200 กว่ารูป
เอามาลงซ้ำบ้างไม่ซ้ำบ้าง...
ถ้าอยากดูทั้งหมด เข้าไปที่ hi5 ปาล์ม และ ตาลนะจ๊ะ

12.09.2551

when I was young...

สมัยม.ต้น
(ทำไมหัวเหน่งหน้าบานแบบนี้ฟะ???)








สมัยม.ปลาย
(จริงๆมีมากกว่านี้ แต่ละลายไปกับหนังสือรุ่นหมดล่ะ ...)


ทั้งรุ่นมีแค่นี่ (เองเหรอ??)


ตอนมหาลัย ...น่าจะปี 3
เพราะหลังรูปประทับไว้ว่าวันที่ 14 กรกฎาคม 2548
(หน้าบานไม่เสื่อมคลาย... - -")


อันนี้ไปเสม็ดกันมา...น่าจะตอนปี 3 เหมือนกันมั้ง



เพื่อนบางคน...ยังติดต่อกันอย่างสม่ำเสมอ
เพื่อนบางคน...หายหน้าไปจากชีวิตด้วยเหตุหลายอย่าง

แต่ฉัน "คิดถึง" ...เพื่อนทุกคน

ฉันคงไม่หวังให้อะไรทุกอย่างมันเหมือนเดิม...

แต่ฉันขอได้รับความสุขทุกครั้งที่เจอหน้ากัน... คล้ายวันเก่าๆ ก็พอแล้ว

12.08.2551

which way?

คุณเคยถูกทำลายความมั่นใจไหมคะ??

เมื่อมีเหตุการณ์บางอย่างมากระทบ...
ฉันก็จะไม่สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง

แล้ววันนึง...สิ่งที่กลัวที่สุดก็ต้องมาไม่ช้าก็เร็ว

ต้องเจอสิ่งที่ทำให้คิดถึงมันซ้ำสอง

คุณจะวิ่งหนี หรือ จะเผชิญหน้า??

สิ่งที่เคยรักที่สุด กลับกลายเป็นสิ่งที่ฉันกลัวที่สุด



ถ้าเป็นคุณ... คุณจะทำยังไง??

ถ้าคุณรู้นิสัยฉันดี ...คุณคงรู้ว่าฉันไม่ชอบแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น

แต่ครั้งนี้...ฉันอาจต้องการความช่วยเหลือ
หรืออาจต้องใช้วิธีการป้องกันตัวเองแบบของฉัน

สู้ต่อไป กุลนันท์

สักวัน ฉันจะกลับมาเป็นคนเดิมให้ได้...
(แต่อาจต้องเห็นความใจร้ายของฉันในช่วงนี้หน่อยก็แล้วกัน...)

12.05.2551

จดหมายถึงตัวฉัน...

สวัสดี แนน เพื่อนรักของฉัน

ฉันไม่ได้เขียนจดหมายหาเธอเสียตั้งนาน หวังว่าเธอคงสบายดีและมีความสุขดีนะ

ตอนนี้ชีวิตฉันก็ยังคงยุ่งๆเหมือนเดิม เพราะฉันยังคงมีสิ่งที่ต้องการทำในชีวิตอีกหลายอย่าง แต่ก็จำเป็นต้องแบ่งเวลาให้กับทุกอย่างให้สมดุล พยายามจะกลับบ้านบ่อยๆ กลับมาหาพ่อกับแม่ มาเป็นที่ปรึกษาให้น้องๆและพูดคุยกันอย่างสม่ำเสมอ ส่วนเรื่องการเรียน เธอคงจะรู้ดีสินะว่าฉันพยายามอยู่...ไม่ต้องถามหรอกว่ามันไปถึงไหน มันก็เท่าๆเดิมในสายตาคนอื่นนั่นล่ะ

แนน ตอนนี้เธอยังบ่อน้ำตาตื้นอยู่รึเปล่า? เธอยังคงร้องไห้ให้กับสิ่งที่ผ่านมาในอดีตอยู่อีกไหม? ฉันหวังว่าเธอคงไม่เสียใจกับสิ่งที่ผ่านมาแล้วนะ เพราะฉันรู้ดีว่าเธอสามารถมองอดีตที่ผ่านมาให้เป็นบทเรียนชีวิตของเธอได้ ถึงแม้ว่าเธอจะต้องร้องไห้บ้างเป็นบางครั้งก็เหอะ

ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนช่างจดจำช่างจำ (ถึงจะโครตขี้ลืมกับเรื่องที่เธอไม่ใส่ใจ...) แต่บางที การลืมๆไปเสียบ้างเนี่ยมันก็จะช่วยให้ชีวิตเธอมีความสุขขึ้นนะ บางครั้ง ความบังเอิญที่เรากำหนดไม่ได้อะไรทั้งหลายแหล่เนี่ยจะหันมาทำร้ายเราบ้างก็ขอให้เธอคิดไปเสียว่ามันช่วยพิสูจน์จิตใจเธอก็แล้วกันนะ ฉันรู้เธอจะต้องรู้สึกว่าเธอเป็นตัวน่ารังเกียจ แต่อย่าได้คิดอะไรแบบนั้นเลยนะ ...เธอก็รู้ ว่าเธอไม่ได้เป็นแบบนั้นเสียหน่อย (ไม่ต้องมาปฏิเสธนะว่าเธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้น เพราะฉันน่ะ รู้จักเธอดียิ่งกว่าใคร จริงๆ...)

ถึงตอนนี้ฉันจะอยู่ใกล้เธอแค่ไหน แต่ฉันก็คงทำได้แค่ให้กำลังใจเธอเท่านั้น เพราะฉันรู้ว่าไม่มีใครที่จะช่วยเธอได้นอกจากตัวเธอเอง ฉันก็ได้แต่นั่งรอเวลานั้น เวลาที่เธอกลับมาเป็นแนนที่ร่าเริงและมีความสุขกับทุกๆเรื่องอย่างเดิม

miss u & take care
Nann...

ป.ล. ฉันรู้ว่าเธอชอบเพลงของพี่ปอยมาก วันนี้เอามาฝากหนึ่งเพลง เอาไว้ฟังทำร้ายตัวเองซ้ำซาก 555+
<

12.04.2551

เดือนแห่งการท่องเที่ยว

เดือนธันวาคม...เดือนแห่งวันหยุด
เดือนแห่งการท่องเที่ยว
เดือนแห่งการสังสรรค์

แต่ทำไมตัวเราไม่มีโปรแกรมเที่ยวไหนเลยฟะ??

คนอื่นเค้าไปเที่ยวกันโครมๆ
ส่วนตัวเราต้องมานั่งแก้ thesis ที่ข้อมูลหายไป

advisor ลางานอาทิตย์นึง
เราต้องอาศัยช่วงชุลมุนนั้น...แก้ thesis ชดเชย

ช่วงสุดสัปดาห์ที่มีคอนเสิร์ตรับหน้าหนาว
ต้องกลับบ้านไปเฝ้าหมา เพราะพ่อกับแม่ไปเที่ยวเหนือ
(อันนี้ไม่ซีเรียส...เพราะอยากให้เค้าไปเที่ยวรื่นเริง
แต่ทำไมต้องเป็นฤกษ์งามยามดี อาทิตย์นั้นพอดี???)

การพักผ่อนที่มากที่สุดในชีวิตตอนนี้ คือ ...

การ shopping และหาของกิน
- -"
(เงินหมดอีก)

วันนี้เจอเพื่อน...มันทักว่าอ้วนขึ้น
(แน่ล่ะสิ...เดือนที่แล้วกูหัดทำเค้กเน่....)





โว้ยยยยยยยยย

อยากไปภูเขา
อยากไปทะเล




พาไปเที่ยวหน่อยยยยยยยยยย
("จะมีใครได้ยินมึงไหมคะ...แนนเอ๊ย"...บอกตัวเอง)

รูปล่าสุดที่ไปทะเล...แต่ไม่มีสักรูปที่ถ่ายมาแล้วเห็นทะเล
(12 มกราคม 2551 ณ บางแสน)




12.02.2551

@^-^@

ดู mv นี้แล้วรู้สึกว่า...ผู้ชายไรฟะ โครต sexy เลย
- -"
(หรือเราคิดไปเอง?)

แต่จริงๆแล้วก็ชอบเพลงด้วยนะคะคุณ
ไม่ชอบเนื้อหาเพลงเท่าไหร่
แต่ช๊อบชอบ melody อ่ะ...สวยดี

ว่าแล้วก็...
เปลี่ยนใจมาชอบเด็กๆดีกว่า
(ไม่ได้เกี่ยวกันเล๊ยยย)
555+

ฟังเพลง